Epagomeno

Epagomenoak, 360 eguneko zikloari, 365 eguneko eguzki urtea osatzeko erantsitako bost egunen izen greziarra zen.

Herodotok, honako hau idatzi zuen:

«

Egiptoarrak, urtea deskubritu zuten lehenak izan ziren, eta, ziotenez, hau, argizagien bidez aurkitu zuten.

»

Egutegi zibilaren asmakuntza, K. a. III. milurtekoaren hasieran agertzen da, eta bere erabileraren zantzuak daude Egiptoko IV. dinastiako faraoia izan zen Shepseskafen garaian. Egiptoar urte zibila, 365 egunez osatua zegoen, 120 eguneko hiru urtarotan banatuak, banandutako hilabete bat osatzen ez zuten beste erantsitako bost egunekin batera.

Egun horiek, antzinako egiptoarrek, heru renpet deitzen zituzten "urtearen gainetik daudenak", mesut necheru "jainkoen jaiotzarena" bezala ere ezagutzen ziren, bost egiptoar jainkoren jaiotza ospatzen baitzen: Osiris, Horus, Seth, Isis eta Neftis. Ondoren, koptikoan, piabot nkoyxi "hilabete txikia" deituak izan ziren.

Egun epagomenoen existentziaren lehen zantzua, Nekankhen hilobitik dator, Mizerino faraoiaren garaiko funtzionario bat. Piramideetako Testuetan ere aipatzen dira.

Urtaroak, honela deitzen ziren:

• Uholdea: akhet
• Ereitea edo irteera: peret
• Bilketa edo lehortea: shemu

Mitologia

Dyehutyk (Thot grezieraz) sortu zituen bost egun epagomenoak, Khonsuren argitasunetik kenduz, Ilargiaren jainkoa zena. Egun berri hauek, Nut jainkosari, bost seme-alaba izatea ahalbidetu zioten: Osiris, Horus, Seth, Isis eta Neftis, Rak, urtean zehar izatea eragotzi baitzion.

Ikus, gainera

• Egiptoar egutegia

Kanpo estekak

• Datuak: Q8776529