Faraoi

Faraoia Antzinako Egiptoko agintari gorena zen. Lehena Menes izan zen, K.a. 3100 inguruan agindu zuena eta ohiko azkena Kleopatra VII izan zen, K.a. 49 eta 31 artean agindu zuena. Hala ere, zenbait Erromatar enperadorek, Augustorekin hasita, Kristautasunaren gorakadara arte, "Erromatar faraoi" titulua jaso zuten ere, Enperadorearen maila berekoa.

III. dinastiako Djoser faraoiaren ostean, Nemes ilejantziaz, bizar izunez eta gona laburrez irudikatzen ziren.

Faraoi izena

"par-o" ("etxe handia") hitz egiptoarretik dator. Horrela, faraoia hasiera batean erregearen etxebizitza zen eta gero agintariari berari jarri zitzaion izena.

Lehen faraoiak jainkotiartzat jotzen ziren, Ra eguzkiaren jainkoaren semetzat, eta buruan Egipto Garaiaren eta Egipto Beherearen koroa bikoitza zeramaten. Beren nahia sakratua zen, justizia unibertsalaren ordezkariak baitziren lurrean. Hain sakratuak ziren, ezen arrebak soilik har zitzaketen emazte gisa, odol sakratu bera baitzuten (nahiz eta horrek ez zien eragozten amoranteak edukitzea).

Faraoi handiak

• Menes
• Djoser
• Keops
• Kefren
• Mizerino
• Pepi II.a
• Amenhetep
• Amosis
• Tutmosis I.a
• Tutmosis III.a
• Hatshepsut
• Amenofis IV.a edo Akenaton
• Tutankhamon
• Horemheb
• Seti I.a
• Ramses I.a
• Ramses II.a
• Ramses III.a
• Psametiko
• Ptolomeo Soter
• Kleopatra VII.a

Ikus, gainera

• Egiptoko dinastiak
• Faraoiaren madarikazioa

Kanpo estekak

• Datuak: Q37110
• Multimedia: Pharaohs / Q37110