Elias Salaberria
margolari gipuzkoarra
Elias Salaberria Intxaurrandieta (Lezo, Gipuzkoa, 1883eko apirilaren 16a – Madril, Espainia, 1952ko uztailaren 14a) margolaria izan zen.
Elias Salaberria | |
---|---|
![]() | |
Bizitza | |
Jaiotza | Lezo, 1883ko apirilaren 16a |
Herrialdea | ![]() |
Heriotza | Madril, 1952ko uztailaren 14a (69 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | gaztelania euskara |
Jarduerak | |
Jarduerak | margolaria |
Kidetza | San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademia |
Bere lehengusu Tomas Garbizuk honela gogoratzen zuen:[1]
« | Euskaldun garbia. Hainbeste urte Madrilen egin eta Lezotik atera zen egunean bezalaxe egiten zuen euskeraz. Zenbat dira, urte bi kanpo aldean egon direlako euskara galdu dutenak, zabarkeriaz edo lotsakizunez. Betikoa: zenbat eta ezjakinago, orduan eta harroputz handiago. Elias Salaverriak bazekien ondo bere jaiotza hizkuntza eta jakinduri ospea ez ziren elkarren kontrakoak. Gizon ezjakinak, burua arin eta bihotza epel; gizon ikasiak, bihotza sugar eta burua trinko. | » |
Pintore errealista zen. Euskal Herriko gaiari loturiko hainbat margolan egin zituen: Corpuseko prozesioa Lezon, Elkanoren eskaintza, Gu, San Ignazio Loiolakoa, eta abar. Erretratu-lan ugari ere baditu. Bere jaioterri Lezon, kale bat du bere izenarekin.
IruditegiaAldatu
ErreferentziakAldatu
- ↑ (Gaztelaniaz) Madariaga, Luis. Auñamendi Eusko Entziklopedia. (Noiz kontsultatua: 2010-02-16).
Kanpo estekakAldatu
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Elias Salaberria |
Artikulu hau Gipuzkoako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |