Disoluzio-polimerizazio

Polimeroen kimikan disoluzio-polimerizazioa polimeroak sintetizatzeko industria-metodo bat da non monomeroa hasarazlea duen disolbatzaile ez-erreaktibo batean disolbatzen den. Emaitza polimero disolbagarria izan daiteke, disoluzio-polimerizazio homogeneoaz mintzatuko ginateke edo disolbaezina zein hauspeatuko litzatekeen, disoluzio-polimerizazio heterogeneoa izango genuke.

Disoluzio-polimerizazioak bi abantaila nagusi ditu: erreakzio-beroaren xahuketa errazten du eta erreakzio-ingurunearen biskositatea txikiagotzen du.

Halaber, erreakzio homogeneoetan polimeroa disolbaturik egotea abantaila da aplikazio batzuetako, hala nola, bernizak eta itsasgarriak fabrikatzeko.

Disoluzio-polimerizazioak baditu desabantaila batzuk. Batetik monomero- eta hasarazle-kontzentrazioak txikiagotzen dira eta ondorioz erreakzio-abiadura. Bestetik, usatzen diren disolbatzaileak toxikoak dira eta horren tratamendu egokiak prozesua garestitu egiten du. Hirugarren arazo batek erreakzioaren zinetikari dagokio nekeza izan daitekeela kate-transferentziazko erreakzioak disolbatzaileari ebitatzea eta horrek zaildu egiten du pisu molekular handiko polimeroak lortzea.

Ikus, gainera

• Erradikal-polimerizazio
• Masa-polimerizazio
• Emultsio-polimerizazio
• Suspentsio-polimerizazio

Kanpo estekak

• Datuak: Q3262188