Olibrio
Flavio Anizio Olibrio (latinez: Flavius Anicius Olybrius) 472ko uztailaren 11tik urriaren 23 arte mendebaldeko erromatar enperadorea izan zen.
Olibrio | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
472ko uztailaren 11 (egutegi gregorianoa) - 472ko azaroaren 2a (egutegi gregorianoa) ← Antemio - Glizerio →
| |||||||
Bizitza | |||||||
Jaiotza | Erroma, ? | ||||||
Herrialdea | Antzinako Erroma | ||||||
Heriotza | 472ko urriaren 23a ( urte) | ||||||
Heriotza modua | berezko heriotza: Edema | ||||||
Familia | |||||||
Aita | Anicius Probus | ||||||
Ezkontidea(k) | Placidia (en) | ||||||
Seme-alabak | ikusi
| ||||||
Haurrideak | ikusi
| ||||||
Hezkuntza | |||||||
Hizkuntzak | latina | ||||||
Jarduerak | |||||||
Jarduerak | politikaria |
Bandaloek arpilatu ostean, Erroma utzi zuen. Konstantinoplan kontsul izendatu zuten 464an. Garai horretan Plazidiarekin, Valentiniano III.aren alabarekin ezkondu zen. Geiserikoren semea, Huneriko, Plazidiaren alaba batekin ezkondu zen. Lotura honen izenean, Geiserikok Olibriorako aldarrikatu zuen enperadore titulua.
472an, ekialdeko enperadoreak, Leon I.ak, Olibrio Italiara bidali zuen, Antemio enperadorea Rizimeroren kontrako borrokan laguntzera. Baina Rizimerorekin aldiz aurreko negoziazioak zirela eta, Antemioren heriotzaren ostean, enperadore bihurtu zen Olibrio. Nolanahi ere, berehala hil zen kausa naturalengatik.
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Olibrio |