Lyophyllum semitale
Lyophyllum semitale Lyophyllaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria.
Lyophyllum semitale | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Lyophyllaceae |
Generoa | Lyophyllum |
Espeziea | Lyophyllum semitale Kühner, 1938 |
Deskribapena
aldatuKapela: 3 eta 7 cm bitarteko diametrokoa, hasieran ganbil-laua, gero deprimitua, arre ilun kolorekoa, igurtziz belzten dena, eta arre grisaxka zurbiletik gris-beltzaxkara doan kolorekoa eguraldi lehorrarekin. Azal leuna du, higrofanoa, hezetasunarekin, gardentasunagatik ikusi egiten dira orriak. Ertz erregularra du eta zahartzean belztua.
Orriak: Itsatsiak edo zertxobait dekurrenteak, nahiko estu, estuak, arre-grisaxka zurbil kolorekoak, igurztean eta zahartzaroan beltzaxkaz zikintzen dira.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: Haritsua, kartilaginoso-barnehutsa, erregularra, mehea, kapelarena baino kolore zurbilagoa, igurztean belztu egiten da, eta oinarria tomentuarekin eta zurixka du.
Haragia: Trinkoa, arre-grisaxka zurbil kolorekoa, espermatiko usaina edo irin zaharrarena eta zapore zaharmindua.[2]
Etimologia: Lyophyllum terminoa grekotik dator eta anastomosi gabe esan nahi du.
Jangarritasuna
aldatuEz da jangarria.[3]
Nahasketa arriskua
aldatuBeste Lyophyllum batzuekin, hala nola: Lyophyllum fumatofoetens, Lyophyllum immundum eta Lyophyllum infumatum, besteak beste. Esporen formagatik bereizten dira, mikroskopioa behar da.
Sasoia eta lekua
aldatuUdazkenean, batez ere koniferoetan ateratzen da, nahiz eta hostozabalen azpian ere ikusten den.[4]
Banaketa eremua
aldatuEuropa, San Laurendi ibaiaren eremu, Japonia.
Erreferentziak
aldatu- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo, .. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 210 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 288 or. ISBN 84-505-1806-7..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 16 or. ISBN 84-282-0865-4..