Lepiota griseovirens Agaricaceae familiako onddo espezie bat da.[1]

Lepiota griseovirens
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaAgaricaceae
GeneroaLepiota
Espeziea Lepiota griseovirens
Maire, 1928

Deskribapena aldatu

Kapela: 1,2 eta 3 cm bitarteko diametrokoa, koniko-kanpai itxurakotik lau-ganbilera, titiduna. Ertza soberakinekin, zurixka. Kapelaren azala belusatu-tomentuduna, gris ilun kolorekoa, marroi grisaxka edo oliba-grisaxka kolorekoa, erdigunea ilunagoa.

Orriak: Libreak, sabeldunak eta biribilduak oinaren ondoan, eta hor iduneko moduko bat osatzen dute; zuriak edo pixka bat krema kolorekoak, batzuetan tonu grisaxkekin, eta zahartzean arre-laranja kolorez zikintzen dira. Ertza fin flokosoa.

Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Hanka: 20 eta 60 mm bitarteko garaierakoa eta 2 eta 5 mm bitarteko diametrokoa, zilindrikoa eta lodiagoa oinarrian, fistulosoa; goiko erdialdean, leuna, krema-arrosa kolorekoa, eta behealdean, zerrenda edo ezkata oso sakabanatuen bidez apaindua, gris-beltz edo gris-marroi kolorekoak; oinarrian, mizelio kordoi zuriekin.

Haragia: Zurixka-grisaxka, apur bat arrosa oinean. Gaztetan fruta usaina, gero kautxuarena. Zaporea gogorra eta desatsegina.[2]

Etimologia: Lepiota terminoa grezierazko "lepis" "lepidos" hitzetatik dator eta "oús" eta "otós ear" hitzetatik, kapela esan nahi duena. Ezkatadun kapela duen ondoa.

Jangarritasuna aldatu

Toxikoa den susmoa dago. Baliteke hilgarria izatea ere.[3]

Nahasketa arriskua aldatu

Kapelaren koloreagatik eta oinean ezkata ia beltz deigarriak dituelako nabarmentzen da.

Sasoia eta lekua aldatu

Udazkenean eta neguaren hasieran. Oso urria. Pinuz eta artez osatutako baso mistoetan, lur hareatsu edo nutrienteetan aberatsak diren lohitsuetan. Taldekoia.[4]

Banaketa eremua aldatu

Kanada, Europa, Thailandia.[5]

Erreferentziak aldatu

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 284 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. (Gaztelaniaz) AVM Asociacion Vallisoletana de Micologia 1986.
  4. (Gaztelaniaz) Velazquez Vergara José Ignacio, Suarez Gil Angela. (2009). Catalogo micológico. Banco de setas.
  5. Lepiota griseovirens: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak aldatu