Elosua-Plazentziako Estazio Megalitikoa
Elosua-Plazentziako Estazio Megalitikoa historiaurreko aztarna arkeologikoak dituen naturgunea da, Soraluze, Elgoibar, Azkoitia, Bergara eta Antzuola udalerrien artean kokatua, Gipuzkoako mendebaldean, Deba eta Urola bailaren arteko mendilerrroan. Jose Miguel Barandiaranek aurkitu zituen megalitoak eremua ikertzen ari zela 1921 eta 1922an. Hamasei aztarna megalitiko ezagutzen dira: hamar tumulu, menhir bat eta bost trikuharri. Dena dela, gehiago ere egon daiteke.[1]
Historiaurreko monumentuak aldatu
Periodo orokorra: Brontze Aroa, Kalkolitoa / Eneolitoa, Burdin Aroa, Neolitoa, K.a. 3000 eta 900 urte artekoak.
Kokapen geografikoa aldatu
Estazioa Gipuzkoa mendebaldean dago, historikoki Deba eta Urola haranen arteko pasaleku izan den Irukurutzetako mendilerroan. Karakate menditik 500 metro ingurura dago iparralderen dagoen monumentua. Hegoalderen dagoen monumentua, berriz, Elosu inguruan dago, Agerreburu menditik 150 metro ingurura.
Sailkatutako monumentuak aldatu
Estazio honetan ondorengo monumentu megalitikoak aurkitu dira:
Trikuharriak aldatu
- Agerreburu
- Aitzpuruko Zabala
- Atxolin
- Iruiya
- Irukurutzeta
- Kerexetaegia Hegokoa / Keixetako Egiya hegoaldeko trikuharria
Tumuluak aldatu
- Aizkoin
- Atxolin Txiki
- Kerexeta / Keixeta
- Kerexetaegia Iparrekoa / Keixetako Egiya iparralde
- Kutzebakaar
- Maurketa
- Naasiko Goena
- Pagobedeinkatu
- Gizaburua
Menhirra aldatu
Egoera legala aldatu
Estazio Megalitikoa Monumentu Multzoa eta Kultura Ondasuna deklaratu zuen Eusko Jaurlaritzak 2003an. Bertan 16 monumentu aipatzen dira.[2]
Erreferentziak aldatu
Ikus, gainera aldatu
Kanpo estekak aldatu
- Babesteko Dekretua, EHAA - 2003ko uztailak 8, 133.zenbakia.
- Eusko Jaurlaritza: Kultura Ondarea.
- Debabarrean: Dolmenen ibilbidea
Datuak: Q61070817
