Clitocybe vibecina
Clitocybe vibecina Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1]
Clitocybe vibecina | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Ordena | Tricholomatales |
Familia | Tricholomataceae |
Generoa | Clitocybe |
Espeziea | Clitocybe vibecina Quél., 1872 |
Sinonimoa: Clitocybe pausiaca, Clitocybe langei.
Deskribapena aldatu
Kapela: 2 eta 5 cm bitarteko diametrokoa, ganbil-unbilikatua gero pixka bat bakarrik deprimitua, higrofanoa, gris iluna, tindu oliba antzekoekin; ertza ildaskatua, glabroa.
Orriak: Nahikoa estu, ia kapelaren kolorekoak, gero zurbilak eta zikinak.
Hanka: 3 eta 8 cm bitarteko garaierakoa eta 0,3 eta 0,6 cm bitarteko lodierakoa, pixka bat konprimitua, antzeko kolorekoa, oinarria apur bat iletsua eta zurbilagoa.
Haragia: Antzeko kolorekoa, ebakitzerakoan usain eta zapore sendoak, gero ez hain atsegina.[2]
Etimologia: Clitocybe hitza grekotik dator, burua esan nahi du, kapelaren formagatik. Vibecina epitetoa berriz latinetik dator, legamia, esan nahi duen "vibis" hitzetik. Seguruenik kapelaren koloreagatik.
Jangarritasuna aldatu
Jangarria, baina arriskutsua.[3]
Nahasketa arriskua aldatu
Kolore argiko beste Clitocybe batzuekin nahas daiteke, horietako batzuk pozoitsuak dira. Baita, Gerronema umbilicatum delakoarekin ere.
Sasoia eta lekua aldatu
Udazkenean. Koniferoen azpian lurzoru azidoetan, batzuetan txilardegietan eta zohikaztegietan.[4]
Banaketa eremua aldatu
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia.
Erreferentziak aldatu
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 140 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 301 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.