Clitocybe costata
Clitocybe costata Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da. [1] Lehortu daiteke. Hornigai gisa edo kalitate handiagoko beste perretxiko batzuekin nahastuta soilik jan daiteke. Gaztela Leonen, patata, arroz edo garbantzu jakietan erabili izan da.
Clitocybe costata | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Ordena | Tricholomatales |
Familia | Tricholomataceae |
Generoa | Clitocybe |
Espeziea | Clitocybe costata |
Sinonimoak: Clitocybe incilis, Infundibulicybe costata, Clitocybe scuamulosoides.
Deskribapena
aldatuKapela: 4 eta 8 (15) cm bitarteko diametrokoa, arre-okre antzeko-laranja kolorekoa, askotan ertzean fuerteagoa. Hasieran ganbila, ia titirik gabea, laster hondoratua edo inbutu formakoa, lentearekin begiratuta zetadun-feltroduna, ertz lodiarekin eta oxkarratu samarrarekin.
Orriak: Krema-zurixka kolorekoak, gero okre antzeko-krema kolorekoak, oso estu, erabat dekurrenteak.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: 2,5 eta 4 cm bitarteko garaierakoa eta 0,5 eta 1 cm bitarteko lodierakoa, fistuloso-kortikatua, zimurtsua, oinarrian loditua, kapelaren kolore berekoa, baina argiagoa, bete-barrubetea, gero barnehutsa.
Haragia: Zuri urtsua, okre antzeko zurbileraino, usaingabea eta zapore gozokoa, irinarena.[2]
Etimologia: Clitocybe hitza grekotik dator, burua esan nahi du, kapelaren formagatik. Costata epitetoa berriz latinetik dator, saihetsekin, esan nahi duen "costatus" hitzetik.
Jangarritasuna
aldatuKalitate txikiko jangarria.[3]
Nahasketa arriskua
aldatuClitocybe geotropa eta Clitocybe gibba delakoekin nahas daiteke, hauek ez dute ertza ildaskatua. Lepista inversa gorriagoa da, eta honen orriak ezin dira kapelatik bereizi.[4]
Sasoia eta lekua
aldatuUdazkenean. Taldeetan hainbat basoetan.
Banaketa eremua
aldatuKanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Paraguai, Europa, Kanariak.
Erreferentziak
aldatu- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 134 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 299 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.