Claude Mossé
Claude Mossé (Paris, Frantzia, 1924ko abenduaren 24a – Draveil, Essonne, 2022ko abenduaren 14a) historialari frantsesa izan zen Antzinako Greziaren historian espezializatua.[1][2][3][4]
| Claude Mossé | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Claude Jeanne Dinah Mossé |
| Jaiotza | Parisko 18. barrutia, 1924ko abenduaren 24a |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Heriotza | Draveil, 2022ko abenduaren 14a (97 urte) |
| Familia | |
| Haurrideak | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Pariseko Letren Fakultatea 1962) doctorate in France (en)  : historical science (en) Lycée Jules-Ferry (en) |
| Doktorego ikaslea(k) | Sylvie Vilatte (en) Geneviève Hoffmann (en) |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | Antzinaro klasikoaren historialaria, unibertsitateko irakaslea, helenista eta historialaria |
| Enplegatzailea(k) | CNRS Paris 8 Unibertsitatea University of Clermont-Ferrand (1896-1976) (en) (1959 - 1968) |
| Kidetza | French School at Athens (en) |
Biografia
aldatuClaude Mossé Parisko ardo-merkatari baten alaba zen. Elaine Mossé makroekonomiako ikertzailearen eta Arlette Mossé nutrizionista klinikoaren ahizpa zen. 1941eko neguan, Bigarren Mundu Gerran eta 16 urte zituela, Demostenesen askatasunari eta demokraziari buruzko testu bat irakurri zuen lehen aldiz. Handik aurrera, Greziaren historiari eskaini zion bizitza.[5]
Lan ibilbidea
aldatuBere garai historiko gogokoena Atenas Zaharra izan zen, bereziki k.a. IV. mendeko Atenas. Jean-Pierre Vernant eta Pierre Vidal-Naqueten pentsamendu historikoaren eskola berekoa izan zen.[6] Mossé Parisko Unibertsitatea VIII-ko irakasle emeritua izan zen.[7] Bere lanak hizkuntza askotara itzuli dira, hala nola, ingelesa, alemana, gaztelania, italiera eta greziera modernoa barne.
1979ko otsailean, Robert Faurisson Holokaustoaren idazle negazionista eta akademikoaren erretorika desegiteko Léon Poliakov eta Pierre Vidal-Naquetek idatzitako adierazpenaren 34 sinatzaileetako bat izan zen.
Antzinako Greziaren historiari egindako ekarpena
aldatuClaude Mossék hogeita bost urtez ikertu zuen Greziako hiriaren gainbehera K.a. IV. mendean, horixe izan zen bere doktore tesiaren gaia. Geroztik, gainbeheraren ideia hori zalantzan jarri bada ere, historia ekonomikoaren arloan ematen dituen analisiak funtsezkoak dira oraindik ere. Inspirazio marxistakoa, bere metodoaren meritua da ordura arte borroka patriotiko eta greziar auziaren alderdi nazionalak azpimarratzen zituzten ikerketak nagusi ziren arloaren ikuspuntua berritzea. Sintesi lanak ere egin ditu (kolonizazioa, lana, demokrazia, emakumea, herritarrak eta beste hainbat gairi buruzkoak), baita biografiak (Demostenes, Alejandro eta Perikles), eskuliburuak eta publiko orokorrarentzako artikuluak ere. Bere ikuspegiaren konstante bat greziar testuen analisi metodikoa da.[8]
Calmann-Lévyk eskatuta, polizia-eleberri historiko bat ere idatzi zuen, Agoraren hiltzaileak, gure aroaren aurretik K.a. 349ko Atenasen girotua.[3]
Lan hautatuak
aldatu- La Fin de la démocratie athénienne. Aspects sociaux et politiques du déclin de la cité grecque au ive siècle av. J.-C., París, 1962
- Le Travail en Grèce et à Rome, París, PUF, Que sais-je?, 1966
- Les Institutions grecques, París, Armand Colin, 1968
- La Tyrannie dans la Grèce antique, París, PUF, 1969
- La Colonisation dans l'Antiquité, París, Nathan, 1970
- Histoire d'une démocratie, Athènes, París, Le Seuil, 1971
- Histoire des doctrines politiques en Grèce, París, PUF, Que sais-je?, 1975
- La Femme dans la Grèce antique, París, Albin Michel, 1983
- La Grèce archaïque d'Homère à Eschyle, París, Le Seuil, 1984
- Le Procès de Socrate, Bruselass, Complexe, 1987
- L'Antiquité dans la Révolution française, París, Albin Michel, 1989
- Précis d'histoire grecque. Du début du deuxième millénaire à la bataille d'Actium, conAnnie Schnapp-Gourbeillon, Paris, Armand Colin, 1990
- Les Mythes Grecs, Photographs by Erich Lessing, Nathan, 1991
- Dictionnaire de la civilisation grecque, Bruselas, Complexe, 1992
- Le Citoyen dans la Grèce antique, París, Nathan, 1993
- Démosthène ou les ambiguïtés de la politique, París, Armand Colin, 1994
- Politique et société en Grèce ancienne. Le «modèle» athénien, París, Aubier, 1995
- Meurtres sur l'Agora, Calmann-Lévy, 1995
- Alexandre. La destinée d'un mythe, París, Payot, 2001
- Périclès, l'inventeur de la démocratie, Payot, col. biografía, 2005
- Les Grecs inventent la politique, Complexe, 2005
- Sacrilèges et trahisons à Athènes, Larousse, 2009
- Au nom de la loi. Justice et politique à Athènes à l'âge classique, Payot, 2010
- Regards sur la démocratie athénienne, Perrin, 2013
Erreferentziak
aldatu- ↑ L’helléniste Claude Mossé est morte. 2022-12-12.
- ↑ (Frantsesez) «L’helléniste Claude Mossé est morte» Le Monde.fr 2022-12-13 (Noiz kontsultatua: 2023-06-14).
- ↑ a b (Frantsesez) Clara Dupont-Monod. 2023-05-05 (Noiz kontsultatua: 2023-06-14).
- ↑ (Frantsesez) «Claude Mossé est morte» www.lhistoire.fr (Noiz kontsultatua: 2023-06-14).
- ↑ L'Histoire.
- ↑ Kühr, Angela. (2008). Pauline Schmitt Pantel, François de Polignac, Athènes et le politique. Dans le sillage de Claude Mossé. .
- ↑ Martin, Thomas R.. (23 de marzo de 2006). Ancient Greatness. The Claremont Institute.
- ↑ (Frantsesez) Pierre Sineux. 2023-06-03 (Noiz kontsultatua: 2023-06-14).
Kanpo estekak
aldatu- Artikulu hau, osorik edo zatiren batean, {{{hizkuntza}}} Wikipediako «Claude Mossé» artikulutik itzuli da. Izan ere, artikulu horretan aritu diren wikilariek GFDL edo CC-BY-SA 3.0 lizentziekin argitaratu dute beren lana.
Datuak: Q2977868
