Inbertitzaile aingerua (ingelesez business angel, BA laburtua), inbertitzaile aitabitxi edo hurbileko inbertitzaile ere deitua, hasierako enpresa bati edo sortzen ari den enpresa bati kapitala ematen dion gizabanako oparoa da, [1] [2] normalean partaidetzaren truke. Finantza-kapitalaz gain, inbertitzen duten gizartearen garapenerako beren ezagutza profesional edo enpresa ezagutza egokiak jartzen dituzte. [3] Aingeruek beren funts propioak inbertitzen dituzte normalean, kapital arriskuko enpresek ez bezala, azken hauek hirugarrenen dirua funts baten bidez profesionalki kudeatzen baitute. Gero eta aingeru inbertitzaile gehiago sare, talde edo aingeru klubetan antolatzen ari dira ahaleginak partekatzeko eta inbertsio-kapitala batzeko.

Aingeru-kapitalak hazi-kapitalaren eta arrisku-kapitaleko entitateen hiru F delakoen (senide, lagun eta eroentzako ingelesezko inizialak [family, friends, and fools]) arteko espazioa estaltzen du, sortzen ari den negozio baten finantzaketan. Famili eta lagunen artean 100.000 dolar baino gehiago lortzea zaila den bitartean, arrisku-kapitaleko entitate gehienek ez dituzte kontuan hartzen milioi bat dolar baino gutxiagoko inbertsioak (herrialdearen arabera aldatzen dira). Hori dela eta, aingeruen inbertsioak hazkunde potentzial handia duten start-upentzako bigarren finantzaketa txanda izan ohi dira, eta AEBetan urtero arrisku-kapitaleko entitate guztiek batera baino diru gehiagoko inbertsioa suposatzen dute: zehazki 25.600 milioi dolar vs. 25.000 milioi dolar AEBetan 2006an, 51.000 enpresa vs. 3.416 enpresa aurrean, New Hampshireko Arriskuaren Ikerketa Zentroaren arabera. 2005ean inbertitzaile aktiboen kopurua 234.000 pertsonako izan zen txosten beraren arabera.

Angel inbertitzaileek beren inbertsio-proiektuak hautatzen dituzte ekintzaileek aurkeztutako negozio-plana beren inbertsio-irizpide pertsonalen arabera ebaluatuz. Angel inbertsioek arrisku oso handia dute eta, beraz , inbertsioaren itzulera (ROI) oso handia behar dute. Inbertitzaile aingeruek hasierako faseetan onartzen dituzte start-upak (hasierako enpresak porrot egiteko arriskuak nahiko handiak direnean) eta inbertitzaile gehienak haiek laguntzeko prest ez daudenean. [4]

Inbertsio profila aldatu

Inbertsio mota hauek oso arrisku handikoak dira eta, etorkizunean inbertsio-txandak diluzioaren mende egon ohi dira. Hori dela eta, inbertsioaren errentagarritasun handia eskatzen dute. Hasierako enpresek huts egiten dutenean inbertsioen ehuneko handi bat guztiz galtzen denez, inbertitzaile aingeruek bost urteko epean jatorrizko inbertsioa baino 10 bider gehiago hazteko aukera duten inbertsioak bilatzen dituzte [erreferentzia behar], zehaztutako irteera estrategia baten bidez, hala nola eskaintza publiko edo erosketa baten bidez.

Sektoreko egungo jardunbide onenek iradokitzen dutenez, aingeruek altuago begiratu dezakete, inbertsioa 20-30 aldiz handitzeko ahalmena duten enpresei hain zuzen ere, bost urtetik zazpi urtera bitarteko epean. Porrot egindako inbertsioak eta hainbat urtetan izandako kapitalak estaltzeko beharra kontuan hartu ondoren, egungo inbertsioaren barne-errentagarritasuna ehuneko 20 eta 30 artekoa da. Aingeruek inbertsioaren errentagarritasun-tasa altua behar duten arren eta horrek finantzaketa-iturri garestia bihurtzen duen arren, beste bide batzuk, hala nola, banku batetik dirua maileguan hartzea, normalean ez dira erabilgarri izaten negozio-proiektuaren hasierako faseetan.

Desberdintasun geografikoak aldatu

Espainia aldatu

2017ko AEBAN Txostenaren arabera [5], Espainian aingeru inbertitzaileen profila hauxe da:

  • Gehienak 35 eta 54 urte bitarteko gizonezkoak dira.
  • Lurralde nazional osoan egon arren, presentzia handiagoa dute Madrilen (%36.1) eta Katalunia (%32,3), gainerako autonomia erkidegoen oso gainetik.
  • Urteko inbertsioak asko aldatzen dira, nahiz eta gehienak 25.000 eta 200.000 € bitartekoak diren.
  • Espainian aingeru inbertitzaile gehienek IKTetan inbertitzen dute (%33) eta finantza sektorea (%23).
  • Aingeru inbertitzaileei negozio-aukera gehien eskaintzen dieten sektoreak lagunak eta bazkideak, aingeru-inbertitzaileen sareak eta ekintzaileak zuzenean dira.
  • Ez dira inbertitzaile bakartiak, %80ak beste inbertitzaile batzuekin bat egiten du eta, neurri txikiagoan, administrazio publikoekin eta arrisku-kapitaleko funtsekin.
  • Inbertitzaile aingeruek negozio batean inbertitzean gehien baloratzen dituzten hiru puntuak hauek dira:
  1. Proiektua gidatzen duen taldearen kudeaketa gaitasuna.
  2. Ekintzaileek sortzen dieten konfiantza.
  3. Negoziazio garaian enpresaren hazkunde-itxaropenak betetzea.

Erreferentziak aldatu

Ikus, gainera aldatu

Kanpo estekak aldatu