Ashleigh Barty (1996ko apirilaren 24a) australiar tenislari profesionala eta kriket jokalari ohia da. Emakumeen Tenis Elkarteko(WTA) munduko 1. postuan dago bakarkakoan, eta Australiako WTAko bigarrena da Evonne Goolagong Cawley jokalari australiar indigenaren atzetik. Binakako 10 jokalari onenen artean ere izan da, munduko 5. postua lortu baitzuen. Bartyk hamahiru titulu irabazi ditu bakarkakoan eta hamaika binakakoan WTA Tourrean, besteak beste, bakarkako Grand Slam-eko bi titulu, 2019ko Frantziako Irekiera eta 2021eko Wimbledon Txapelketak, eta 2018ko AEBetako Irekiko Grand Slameko binakako titulu bat CoCo Vandeweghe bikotearekin.

Ashleigh Barty

(2019)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakAshleigh Barty
JaiotzaIpswich (en) Itzuli1996ko apirilaren 24a (27 urte)
Herrialdea Australia
BizilekuaIpswich (en) Itzuli
Talde etnikoaAustraliako indigena
English Australian (en) Itzuli
Hezkuntza
HeziketaWoodcrest State College (en) Itzuli
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jardueraktenislaria eta cricket jokalaria
Lateralitateaeskuina
Pisua62 kilogramo
Altuera166 zentimetro
Jasotako sariak

IMDB: nm9173309 Facebook: ashbar96 Twitter: ashbarty Instagram: ashbarty Edit the value on Wikidata

Ipswich-en, Queensland-en jaioa, Barty lau urterekin hasi zen tenisean jokatzen, inguruko Brisbanen. Junior mailako karrera itxaropentsua izan zuen, 2011n Wimbledon-en nesken bakarkako titulua irabazi ostean munduko 2. postuan kokatu zen. Nerabe zela, Bartyk arrakasta goiztiarra izan zuen WTA Tourrean binakakoan, 2013an, Grand Slam-ean binakako hiru ekitalditan hartu zuen parte Casey Dellacquarekin, Australiako Irekia barne, oraindik 16 urte besterik ez zituela. 2014ko denboraldiaren amaieran, Bartyk tenisetik atsedenaldi mugagabea hartzea erabaki zuen. Etenaldi honetan kriket-ean jokatzen amaitu zuen, Brisbane Heat- ekin sinatu zuen Emakumeen Big Bash Ligako hasierako denboraldirako, kirol horretan prestakuntza formalik ez izan arren.

Barty 2016 hasieran itzuli zen tenisera. 2017an bere lehen WTA titulua irabazi zuen Malaysiako Irekian eta munduko 17. postura igo zen, atsedenaldia baino lehen 100 onenen artean inoiz sailkatu ez bazen ere. Dellacquarekin ere beste urte oparo bat izan zuen binakakoan, eta binakako WTAko finalean lehen agerraldia egin zuen. Ondoren, Bartyk bere lehen Premier Mandatory eta Grand Slam txapelketako tituluak irabazi zituen binakakoan 2018an, 2019an bakarkako lorpen bera lortu aurretik. 2019ko ekainetik aurrera lau astetan izan ezik, bakarkako 1. postuan sailkatu zen, eta beste zazpi titulu irabazi zituen, besteak beste, 2021ean bost, bigarren titulu nagusi bat eta bi WTA 1000 titulu. Bartyk Australia 2019ko Fed Cup-ean txapeldunorde izatera ere eraman zuen eta 2021eko Tokioko Olinpiar Jokoetan brontzezko domina irabazi zuen binakako misto proban John Peers-ekin.

Binakakoan, Barty Dellacquarekin elkartu zen WTA Tour mailako zortzi ekitalditan 2013ko denboraldian, Grand Slam lau txapelketak barne. Bikoteak txapeldunorde geratu ziren horrelako lau probetatik hirutan, eta Frantziako Irekian finalean ez zuen lortu lehen itzulian galdu zuten. [1] 16 urte zituela, Bartyren Australiako Irekiko finalerdiak Grand Slameko finalista gazteena bihurtu zuen Tatiana Golovinek 2004ko Frantziako Irekian binakako txapela irabazi zuenetik, adin berean. Talde gisa, Barty eta Dellacqua Australiako Irekiko emakumezkoen binakako finalera iritsi zen lehen bikote australiarra izan ziren, 1977an Evonne Goolagong eta Helen Gourlay-tik . [2] [3] Arrakasta horri esker, Bartyk munduko sailkapeneko 100 postu ia 46. postura igotzen lagundu zion. [4] Wimbledon eta AEBetako Irekian, Bartyk eta Dellacquak lehen hamar sailkatuetatik hiru garaitu zituzten bi ekitaldietan, kasu bakoitzean 2. zenbakia barne. [1] Titulu garrantzitsu bat irabaztetik gertuen egon ziren Australiako Irekian eta AEBetako Irekian, non atsedenaldi bat lortu zuten bi finaletan set bat eskuan. [5] [6] [7]

Barty 2016ko Eastbourne Trophy-n

Estatistikak aldatu

Bakarka aldatu

Txapelketa 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021     Irabazi %
Grand Slam txapelketak
 Australiako Irekia A 1R 1R 1R A A 3R 3R QF SF QF 0/8 17–8 68%
  Roland Garros A 1R 2R 1R A A 1R 2R W A 2R 1/7 10–6 63%
  Wimbledon A 1R Q1 Q3 A Q2 1R 3R 4R NH W 1/5 12–4 75%
  AEBetako Irekia Q1 A 2R 1R A A 3R 4R 4R A 3R 0/6 11–6 65%
Irabazi-Galdu 0–0 0–3 2–3 0–3 0–0 0–0 4–4 8–4 17–3 5–1 14–3 2/26 50–24 68%
Urte amaierako txapelketak
WTA Finalak Ez zen sailkatu W NH A 1/1 4–1 80%
Ibilbideko estatistikak
Urte amaierako sailkapena 669 195 164 218 N/A 325 17 15 1 1 1 21.359.751 $

Binaka aldatu

Txapelketa 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021     Irabazi %
 Australiako Irekia 1R F 2R A A QF 2R 2R 2R 2R 0/8 13–6 68%
  Roland Garros A 1R QF A A F 1R 3R A A 0/5 10–5 67%
  Wimbledon A F QF A 1R QF A 3R NH A 0/5 13–4 76%
  AEBetako Irekia A F 1R A A 2R W F A A 1/5 17–4 81%
Irabazi-Galdu 0–1 15–4 7–4 0–0 0–1 12–4 7–2 10–2 1–1 1–0 1/23 53–19 74%

Grand Slam Tituluak aldatu

Bakarka: (2) aldatu

Urtea Txapelketa Azalera Aurkaria Emaitza
Garaipena 2019   Roland Garros Lurrezko zelaia   Markéta Vondroušová 6-1, 6-3
Garaipena 2021  Wimbledon Belarra   Karolina Plíšková 6-3, 6-7 (4-7), 6-3

Binaka: (1) aldatu

Urtea Txapelketa Lurzorua Bikotea Aurkariak Emaitza
Garaipena 2018   AEBetako Irekia Gogorra   Coco Vandeweghe   Tímea Babos
  Kristina Mladenovic
3–6, 7–6 (7–2), 7–6 (8–6)

Urte amaierako Txapelketak aldatu

Bakarka: (1) aldatu

Urtea Txapelketa Azalera Aurkaria Emaitza
Garaipena 2019 WTA Finala, Shenzhen,   Txina Gogorra (i)   Elina Svitolina 6-4, 6-3

Olinpiar Jokoak aldatu

Bikote mistoa: 1 (brontzezko domina 1) aldatu

Domina Urtea Txapelketa Lurzorua Bikotea Aurkariak Emaitza
Brontzea 2021 2020ko Udako Olinpiar Jokoak,  Tokio Gogorra   John Peers   Nina Stojanović
  Novak Djokovic
Ez aurkeztuak
Udako Olinpiar Jokoak
Urtea Lekua Domina Proba
2020 Tokio   Japonia   Binaka mistoa

Erreferentziak aldatu

Kanpo estekak aldatu