Ursula K. Le Guin: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t →Biografia: Barne lotura zuzenketa: Eskandinavia |
|||
5. lerroa:
Txikitatik izan zuen hainbat [[mito]] eta [[elezahar]]ren ezagutza. Unibertsitateko ikasketak bukatu, eta Fulbright beka lortu zuen, [[Frantzia]]n ikasi ahal izateko. Han, senarra izango zuen Charles Le Guin ezagutu zuen. Senar-emazteak Georgiara joan ziren orduan bizitzera, eta Ursula frantseseko irakasle gisa aritu zen Mercer Unibertsitatean.
Ordurako, idatziak zituen argitaratu gabeko bost eleberri, baina 1964an argitaratu zuen lehen obra, [[
[[Fantasia]]zko kontakizunak ez ezik, haur-literatura ere landu du Ursulak, eta arlo horretako sari nazionala ere irabazi zuen "Itsaslurreko liburuak" trilogiako hirugarren liburuarekin: "Itsasertz urrunena" (1972). Azken liburuen artean, aipagarriak dira: "Beti itzultzen da etxera" (1985), "Koartzaren begia" (1991) eta "Arrain-zopa" (1992), "Kontakizuna" (2000) "Lavinia" (2008) eta Terramar saileko kontakizunak.
| |||