Vicente Gerbasi

Vicente Gerbasi (Canoabo, Venezuela, 1913ko ekainaren 2a - Caracas, Venezuela, 1992ko abenduaren 28a) gaztelaniazko olerkigile eta saiakera idazlea izan zen.

Vicente Gerbasi
Bizitza
Jaiotza	Carabobo, 1913ko ekainaren 2a
Herrialdea	Venezuela
Heriotza	Caracas, 1992ko abenduaren 28a (79 urte)
Familia
Seme-alabak	ikusi Fernando Gerbasi (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	poeta, idazlea eta diplomazialaria
Jasotako sariak	ikusi National Prize for Literature
Kidetza	Academia Venezolana de la Lengua (en)

Viernes taldeko olerkigilerik handiena izan zen (1926-1941). Gerbasiren olerkigintzaren betetasuna bi garai desberdinetan nabarmentzen da, lehenik Mi padre, el inmigrante (1945, Nire aita, immigrantea) bere aitari eskainitako olerkian, eta Los espacios cálidos (1952, Eremu epelak) olerki-liburuan. Bi obra horietan dago bilduta Gerbasiren obraren funtsa. Bere poesiaren ezaugarri nagusia da paisaia epel eta tropikaleko elementu txikien espiritua aditzera emateko gaitasun berezia, sentikortasun eta erlijiotasunez betea, mistikoa sarritan, gizakiaren patuaren, etorkizunaren kezka ageri dela horren guztiaren atzean. Obraren hasieran paisaia distiratsu hori agertzen da, baina berehala iluntzen da giroa eta hartzen dute protagonismoa heriotzari buruzko bertsoek.

Lanak

Gerbasiren lan aipagarriak dira: Vigilia del naufragio (1937, Hondoratzearen esnaldia), Bosque doliente (1940, Baso eria), Poemas de la noche y de la tierra (1943, Gauaren eta lurraren olerkiak), Por arte del sol (1958, Eguzkiaren graziaz), Olivos de la eternidad (1961, Betikotasunaren olibondoak) eta Tirano de sombra y juego (1967, Itzalaren eta jolasaren tiranoa).

Erreferentziak

• Datuak: Q373024