Samsara (sanskritoz: संसारSaṃsāra; euskaraz: «mundua») Indiako tradizio filosofikoetan, hinduismoan, budismoan, jainismoan, bon, sikhismoan eta gnostizismoan, rosenkreutziarrengan eta munduko beste antzinako erlijio filosofikoetan jaiotza, bizitza, heriotza eta gizakundearen (birjaiotze budismoan) zikloa da.

Bhavacakra (bizitzaren gurpila) eta samsararen tximistak irudikatzen dituen thangka edo tibetar margolan tradizionala.

Erlijio horien arabera, bizitza bakoitzean zehar, dharmak (onerako egindako ekintzak) eta karmak (egindakoaren/erabakitakoaren ondorioak) izaki bakoitzaren etorkizuna "izatera iristeko prozesuan" (eboluzioa edo inboluzioa) erabakitzen dute. Prozesu zikliko hau moksha lortzearekin (jaiotzaren eta heriotzaren ziklotik askatzea) amaitzen da.

Naturaren egitate ukaezintzat hartzen dute. Tradizio horiek prozesua deskribatzen duten terminologian eta nola interpretatzen den desberdinak dira. Erlijio horietako gehienek samsara negatiboki- sufrimendu-egoeratzat- jotzen dute, eta bertatik ihes egin behar da. Batzuen ustez, adibidez, mundua eta samsaran parte hartzea maya (ilusioa) da.

Kanpo estekak aldatu


  Artikulu hau erlijioari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.