Wikipedia

Michaelina Wautier

belgikar margolari barroko flamenkoa

Michaelina Wautier edo Woutiers (Mons, Belgika, c. 1617- Brusela, Belgika, 1689) belgikar margolari barroko flamenkoa izan zen, eta Bruselan jarri zen martxan 1643tik aurrera, Charles Wautier nebarekin batera, hura ere pintorea baitzen.[1][2]

Michaelina Wautier

Bizitza
JaiotzaMons, 1614
HerrialdeaEspainiar Herbehereak
HeriotzaBrusela, 1689 (74/75 urte)
Familia
Anai-arrebak
Jarduerak
Jarduerakmargolaria
Lantokia(k)Brusela
MugimenduaBarrokoa
Genero artistikoaerretratua
izadi hila
margolaritza erlijiosoa

Biografia eta lanak aldatu

Oso datu gutxi ditu Michaelina Wautierrek, Monseko margolariak, Henao konderriko hiriburukoak. Bere lanak nebarenak edo beste margolari batzuenak direlakoan egon dira. 1659an Leopoldo Guillermok, Espainiako Herbehereetako gobernadoreak, 1647 eta 1656 bitartean, egindako Michelwbustdos museoen ondasunen inbentarioan bere lau pintura-bilduma gordeta zeuden, eta gero Vienako Kunsthistorisches Museum-en gorde ziren: Bacoren 'Garaipena', 2 busto San Joaquín liburua eskuan duela con haietariko batek «MICHELINE WOVTEERS.F.» sinadura du eta Bebeste busto bat San Jose lirioekin.[3][4]

Dokumentatutako lan horiei beste lan batzuk gehitu behar zaizkie, besteak beste, Belgikako Arte Ederren Errege Museoetako zaldun baten erretratua, 1646an sinatua eta datatua, zaldun bat busto luzez erakusten duena, kapitainen berezko banda karmesiarekin, Rob Smeets de Geneva galeriako beste erretratu batetik oso gertu, non, garbiketa baten ondoren, bere armarria agertu baitzen, bi hirusta eta bi erronbo kontrajarriz osatua, Wautier familiarena, Victor Goethals-en Dictionnaire généalogique baten arabera:

Noble zaharra da, jatorriz Mons hirikoa, konderriko hiriburua eta Hainaut-en herrialdea; antzina-antzinatik balio izan du lehen karguetan eta lehen enpleguetan, eta beti eraman izan dituzte armak hemen azaldu diren bezala.[5]

Michaelinaren beste lan bat, bere nebetako baten erretratua Pierre Wautier, Espainiako erregearen zerbitzuko zalditeriako kapitaina, Charles Wautierren zortzi seme-alabetatik laugarrena, Ham-sur-Heur-en jauna, Fuentes markesaren morroia, 1617ko azaroan Monsen hil zena. Goethals-ek Michelle deitzen zuen margolaria, aliantzarik gabe hil zen 1689ko urriaren 30ean, eta, kasu horretan, Charles Wautierren eta haren bigarren emaztearen (Anne George) alabarik txikiena izango zen.[6]

Wautierren lanen antzeko ezaugarriak dokumentatutako edo sinatutako lanak Anberesko Arte Ederren Errege Museoko gaztearen erretratu batean eta museo bereko Santa Ines eta Santa Dorotean daude. Abitodun neskato biren erretratua da eta martiri santuen ezaugarriak ditu, lehenago Thomas Willeboirts Bosschaert zela egilea uste zuten.[7] Margolariak landutako gaien eta generoen aniztasunaren erakusgarri, honako hauek ere ezagutzen dira: lorez betetako girlanda bat, 1652an sinatua eta datatua; Ama Birjinaren Hezkuntza, 1656an datatua (Hoogsteder galeria, La Haya); eta Iragarpen handi bat (200 x 134 cm), Marly-le-Roi-Louvecienneseko musée-promenadean gordeta, 1659an datatua, gainera, Andrea Cantelmo militar italiarraren erretratua, Felipe IV.a Espainiakoaren zerbitzura, 1643an datatutako Paulus Pontiusen grabatu batek ezaguna.[3][8]

Iruditegia aldatu

  •  
    Gizonezkoaren erretratua, «Michaelina Wautier / 1646», mihise gaineko olio-pintura, 63 x 56,5 cm, Brusela, Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van Belgiλ.
  •  
    Santa Ines eta Santa Dorotea (aurretik Thomas Willeboirts Bosschaert-ena zen ustean), mihisearen gaineko olio-pintura, 89,7 x 122 cm, Anberes, Koninklijk Museum voor Schone Kunsten.
  •  
    San Juan Bautista, olio-pintura mihisean, 68 x 61 cm, Madril, Lázaro Galdiano Museoa. Lehenago, Juan Martín Cabezalieri «modu guztiz behin-behinekoan» esleitu zitzaion museoan, eta 2018an, Anberesko esleipen berriarekin, Museum de Stroom-ek eta Rubenshuis-ek Michaelina Wautier-i eskainitako erakusketan, beste lan batzuekin batera, San Juan del Lázaro Galdianoren ereduaren identitatean oinarritutako esleipena.[9]

Erreferentziak aldatu

  1. ↑ (Gaztelaniaz) Riaño, Peio H.. (2020-03-12). «Michaelina Wautier, la pintora surgida de unos almacenes» El País (Noiz kontsultatua: 2023-03-18).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Larrea, Diana. (2022-03-26). «Michaelina Wautier (1617-1689)» Tal día como hoy (Noiz kontsultatua: 2023-03-18).
  3. ↑ a b RKD.
  4. ↑ Vlieghe, p. 33.
  5. ↑ Citado en Sanzsalazar, p. 92.
  6. ↑ Sanzsalazar, pp. 91-92.
  7. ↑ Museo Carlos de Amberes, p. 19.
  8. ↑ Portret van Andrea Cantelmo, Rijksmuseum.
  9. ↑ Rykner, Didier, «Michaelina Wautier», La Tribune de l'Art, 25 de junio de 2018.

Bibliografia aldatu

  • Carlos de Amberes Museoa, Madril. Flamenko-maisuak eta holandarrak, Carlos de Anberes Fundazioa, Madril, 2014, ISBN ά87369-78-0
  • Sanzsalazar, Jahel, «Michaelina Wautier y la boda de su hermano: Historia de un retrato identificado», Tendencias del Mercado de Arte, 69. zk. (2014ko urtarrila), 90-94.
  • Vlieghe, Hans, Arte y arquitectura flamenca, 1585-1700, Madril, Cátedra, 2000, ISBN 84-376-1842-8.

Kanpo estekak aldatu

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Michaelina Wautier  
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Michaelina_Wautier&oldid=9262440"(e)tik eskuratuta