Mami
Mamia, gatzatua edo gaztanbera gatzatutako esnez egindako azkenburua da. Euskal Herrian ardi esnearekin egin ohi da.
| Mami | |
|---|---|
 | |
| Osagaiak | ardi-esnea |
| Historia | |
| Jatorria | Nafarroa Garaia eta Euskal Herria |
- Artikulu hau esnearekin egindako elikagaiari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Mami (argipena)».
PrestakuntzaAldatu
Esnea gatzatzeko, esnea epeltzen da, eta edoskitzen dabilen animalia baten sabeletik hartutako hartzigarri laktikoa edo kardu mota bat eransten zaio. Horrek esnearen gazta-aldea gazuretik banatzen du. Behin prestatuta, mamia hutsik edota gozagarriren bat gehituta (eztia, azukrea...) jan ohi da.
Euskal Herrian, ardi esnea zurezko kaiku bat jarrita, sutan berotutako harria sartzen zitzaion, berotzeko. Horrela, mamiak erre usaina (kiskal urrina) eta erre zaporea hartzen zuen. Gaur egun, ardi esnea 200 cm3 inguruko buztinezko potoetan gatzatu eta zerbitzatzea da ohikoena.
Mamiaren sasoiaAldatu
Euskal Herrian mamia egiteko ardi esnea erabili ohi da. Beraz, esne hori dagoen garaian egiten zen, ardiek arkumeak izaten dituztenean, neguan eta udaberrian. Urte sasoi horretan ardiak ukuiluan edo beheko larreetan izaten ziren (udan eta udazkenean, berriz, mendi gainetako larreetan).[1] Gaur egun, hozteko tekniken garapenari esker urte osoan eros daiteke ardi-esnea, eta gatzagi edo legar kimikoa ere bai.
ErreferentziakAldatu
- ↑ Leizaola, Fermin. (2000-12-22). «Artzaintza Euskal Herrian» Euskonews & Media 104 (Noiz kontsultatua: 2018-08-30).
Kanpo estekakAldatu
- Prestatzeko errezeta, Leioako Ostalaritza Eskolan.
- Mamiaren nutrizio informazioa, Leioako Ostalaritza Eskolan.
- Prestatzeko errezeta, Sukaldean.com.
- «Gatzatu naturala egiteko behar den legez kanpoko materiala», Sustatu, 2009-04-15.
|
Artikulu hau kulturari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |