Fusako Shigenobu
Fusako Shigenobu (japonieraz: 重信 房子 Shigenobu Fusako) (Setagaya, 1945eko irailaren 28) japoniar iraultzaile eta militante komunista da, jada existitzen ez den Japoniako Armada Gorria talde gerrillariaren sortzailea eta liderra.
| Fusako Shigenobu | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Tokio, 1945eko irailaren 28a (78 urte) |
| Herrialdea |  Japonia |
| Lehen hizkuntza | japoniera |
| Familia | |
| Seme-alabak | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Meiji University (en)  |
| Hizkuntzak | japoniera |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | iraultzailea |
| Kidetza | Japoniako Armada Gorria Japanese Communist League Red Army Faction (en) Red Army Faction Arab Committee (en) |
  | |
Biografia aldatu
Haurtzaroa gerraostean aldatu
Fusako Shigenobu irailaren 28an jaio zen Japonian, Ameriketako Estatu Batuek okupatuta zuten garaian[1][2] Hirugarren alaba izan zen, Tokioko merkatarien familia apal batean. Porrot militarrak eta aitak aldarrikatutako ideologia faxistak zapaldutako herrialde batean zuen haurtzaroa izan zen munduaren ikuspegi politikoa.[2]
Bere familiaren pobreziarengatik iseka egiten zioten bere irakasle eta ikaskideek.[3]
Ezkerreko militantzia aldatu
Bigarren mailako ikasketak egin ondoren, Kikkoman enpresak bulegoko langile gisa kontratatu zuen. Jasotzen zuen soldatarekin, Meiji Unibertsitateko[4][5] gaueko klaseetara joan ahal izan zen. Ikasle-erakundeetan oso goiz hasi zen lanean, eta ideologia komunistak erakarri zuen; 1960aren hasieran, Japoniako unibertsitate-campusetan tasen igoeraren aurka egiten ziren protestekin bat egin zuen. Hamarkada beraren amaieran, erradikalizatu egin zen, eta ezker muturreko mugimendu batean sartu zen, borroka armatuaren aldekoa: Armada Gorriaren Frakzioa.[3]
1970eko martxoan, ekintzaile atxilotuetako bat izan zen, JAL aerolinea japoniarraren hegazkin-bahiketa baten ondoren, poliziak hainbat talde komunistaren artean egindako atxiloketa-bolada batean. Poliziak itaundu eta gero aske geratu zen, lanaldi partzialean zuen lana utzi eta klandestinitatean sartu zen.[6] Che Guevarak bultzatutako mundu-iraultzaren aldekoa, AGFren adar internazionalistaren zuzendaritza hartu zuen, Tsuneo Mori buruzagi nagusiaren babesarekin, iraultza nazionalaren arduraduna. Japoniako polizia guztiek aurkitu eta harrapatu agindua zuten, eta haren aurpegia artxipelagoko komisaria guztien sarreran jarri zuten.[1] Poliziaren presioa areagotu arren, Palestinako Askapenerako Herri Fronteko (PAHF) kideekin harremanak izatea lortu zuen.[4]
Ekintza armatuak aldatu
1971ko otsailean, Japoniatik alde egin eta Libanora joan zen. Han hartu zuen George Habashek, PAHFren sortzaileak, errefuxiatu-eremu palestinarretako egoiliarrei lagundu zien eta PAHFko entrenamenduetara joan zen.[1] Japoniako Armada Gorriak (JAG) sinatu eta Japonian 1971ko azaroan argitaratu zuen manifestu batean, PAHFrekin eta bere iraultza-proiektuaren nazioarteko orientazioarekin zuen lotura baieztatu zuen.[7] 1972ko otsailean, Asama-Sanso kasuaren amaiera tragikoak Armada Gorri Batuaren (AGB) buruzagi bakar gisa utzi zuen, bitartean AGFaren ondorengoa. AGBren barruan gertatu ziren purgaketen berri jendaurrean eman ondoren, Shigenobuk Japoniako Armada Gorria (JAG) bultzatu zuen nazioartean. Talde armatu berriak 40 bat kide zituen unerik gorenean, eta 200 bat biktima eragin zituen jarduera-aldian.[8][7] 1972ko maiatzaren 30ean, JAG munduan ezagutarazi zen Tel Aviveko aireportu batean, Israelen, atentatu bat egitean. Ekintza horrek, Ekialde Ertaineko lehen atentatu suizidak, ustez Palestinako auziaren aldekoak, 26 hildako eragin zituen, JAGeko hiru kideetatik bi barne, eta mundu osoan haserrea sortu zuen, herrialde arabiar batzuetan izan ezik. Beiruten, Samira, Shigenoburen ezizena, «erregina gorria» izeneko pertsona ospetsua zen, eta Japoniako errekruta berriak erakarri zituen.[9][10][4]
1974an Frantziak Herbehereetan duen enbaxadaren aurkako atentatuaren ostean, Shigenobu Japoniako Poliziaren Metropoli Sailak gehien bilatzen dituen pertsonen zerrendan sartu zen.
Hasieran, palestinarrekin aliatuta, eta gero, 1982an, Libiarekin, eta 1988tik aurrera, Siriarekin, atentatu hilgarri ugari antolatu zituen, kontinente guztietan bahiketak egin eta hegazkinak bahitu zituen.[9]
Japoniara itzultzea, atxilotzea eta kartzelaraztea aldatu
2000. urtean, Ekialde Ertaineko mugimendu armatuetan ia hiru hamarkada igaro ondoren, Fusako Shigenobu klandestinoki itzuli zen Japoniara. 2000ko azaroaren 8an atxilotu zuten Osakan, Takatsuki Kyoto hoteletik hurbil. Urte hartako uztailetik aurrera izen faltsua zuen.[8][11] Polizia Nazionalaren arabera, bere hoteleko gelan konfiskatutako dokumentuek berretsi egiten dute bere «Herriko Alderdi Iraultzailea» birkokatzeko proiektua, 1991n Damaskon klandestinoki sortua, Japoniako artxipelagoan iraultza bat eragiteko asmoz.[6][12]
2001eko apirilean, espetxeko gelatik, Armada Gorri Japoniarraren desegitea aldarrikatu zuen. Urte bereko maiatzaren 30ean, Japoniako Armada Gorriak Maiatzaren 30eko Adierazpenean berretsi zuen bere desegitea, 1972ko Lodeko aireportuko sarraskia oroitzeko.[13] Hala ere, bere ideal iraultzaileak zerbitzatzeko erabili zuen indarkeria deitoratu bazuen ere, Shigenobuk ez zion uko egin ekintza politikoen bidezko borrokari, legezko bideak erabilita.[14][15]
2006ko otsailaren 23an, Shigenobu 20 urteko kartzela-zigorra ezarri zioten bahiketagatik eta hilketa-saiakeragatik errua egotzita, Frantziako enbaxadan 1974an bahitu zutelako.[8] Tokioko auzitegiko fiskaltzak biziarteko kartzela zigorra eskatu zuen.[16] 2010eko uztailean, ezetsi egin zuten Auzitegi Gorenean jarritako errekurtsoa, eta 20 urteko kartzela-zigorra behin betikoa izan zen orduan.[17] 2022ko maiatzaren 27an atera zen kartzelatik[18].
Erreferentziak aldatu
- ↑ a b c Prazan, 2002
- ↑ a b Prazan y Ratiney, 2012
- ↑ a b Gallagher, 2003
- ↑ a b c Patricia G. Steinhoff; Anne E. Imamura. (1996). Re-imaging Japanese Women. University of California Press, 313-316 or. ISBN 0520202635..
- ↑ Andrew McKirdy. (8 de junio de 2017). Imprisoned Japanese Red Army founder Shigenobu holds out hope for revolution. The Japan Times.
- ↑ a b Prazan, 2002
- ↑ a b Agencia Nacional de Policía de Japón. (julio de 2017). 国際化目立つ警備事象. .
- ↑ a b c Courmont, Barthélemy. (octubre de 2010). Géopolitique du Japon. Éditions Artège, 174-175 or. ISBN 9782916053967. OCLC .697467489.
- ↑ a b Michaël Prazan. (2005). Barbarie et antijudaïsme. Du massacre de Lod aux connexions pornographiques. 38 In Press, nota 1 or. ISBN 2-84835-077-6..
- ↑ Kim Cragin; Sara A. Daly. (2009). Women as Terrorists. Mothers, recruiters, and martyrs. ABC-CLIO, 92 or. ISBN 9780313059445. OCLC .615633244.
- ↑ Japanese Red Army leader arrested. 8 de noviembre de 2000.
- ↑ Agencia Nacional de Policía de Japón. (16 de febrero de 2017). 日本赤軍の動向. .
- ↑ Movements of the Japanese Red Army. Agencia Nacional de Policía de Japón.
- ↑ Colin Joyce. (24 de febrero de 2006). Japan's Red Army founder is jailed. .
- ↑ Shigenobu declares end of Japanese Red Army. 16 de abril de 2001.
- ↑ Japanese Red Army founder jailed. 23 de febrero de 2006.
- ↑ Terrorist Shigenobu loses appeal. 17 de julio de 2010.
- ↑ (Ingelesez) «Japanese Red Army founder Shigenobu freed after 20 years» BBC News 2022-05-28 (Noiz kontsultatua: 2022-05-28).
Bibliografia aldatu
- Prazan, Michaël. (2012). Une histoire du terrorisme. Flammarion ISBN 978-2-08-128084-7. PMC 938233451. (Noiz kontsultatua: 2022-05-28).
- Prazan, Michaël. (2002). Les fanatiques : histoire de l'Armée Rouge Japonaise. Seuil ISBN 2-02-048686-5. PMC 422238883. (Noiz kontsultatua: 2022-05-28).
- Gallagher, Aileen. (2003). The Japanese Red Army. (1st ed. argitaraldia) Rosen Pub. Group ISBN 0-8239-3823-9. PMC 50253035. (Noiz kontsultatua: 2022-05-28).
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q272118
