El
ʾĒl (aleph-lamed idatzita, (adibidez ugariteraz: 𐎛𐎍, fenizieraz: 𐤋𐤀,[1] hebreeraz: אל, asiriera klasikoz: ܐܠ, arabieraz: إل edo إله, akaderaz: ilu hitzaren ahaidea) Iparmendebaldeko hizkuntza semitikoetan jainko esateko erabiltzen den hitza da. Akadierazko ilumen parekoa da.
El | |
---|---|
feniziar mitologia, Canaanite religion (en) eta Ugaritic religion (en) | |
Ezaugarriak | |
Jatorrizko izena | אֵל eta ܐܠ |
Sexua | gizonezkoa |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Axera |
Seme-alabak | Baal, Mot (en) , Yam (en) , Shahar (en) , Shalim (en) eta Shapshu (en) |
Kanaandar erlijioan edo Ekialde Hurbileko erlijio askotan Eli edo Il jainko gorena zen,[2] gizaki guztien aita eta izaki guztien sortzailea eta Asherahren senarra. Hala agertzen da idatzia Ugariteko tauletan, Sirian.[2]
Eblako artxiboko hondakinen artean, Siriako Tell Mardikhen, El agertu zen idatzia jainkoen zerrenda batean, jainko guzti horien aita gisa. Hondakin hauek K.a. XXIV. mendekoak dira. Kondaira batzuen arabera bi emazten zituen eta bere semeekin batera santutegi bat eraiki zuen desertuan. Bere semerik garrantzitsuenak Hadad, Yam eta Mot ziren.
Erreferentziak
aldatu- ↑ Online Phoenician Dictionary
- ↑ a b Matthews 2004, p. 79.