Bosniako gerra: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Oraina (eztabaida | ekarpenak)
→‎Mostarreko setioa: ortografia datak
120. lerroa:
Serbiarrek zenbait [[eslaviar|herri eslaviar]] kristauetako borrokalariren laguntza jaso zuen, tartean [[Errusia]].<ref name=thomas>Nigel Thomas, Krunoslav Mikulan, Darko Pavlović. ''The Yugoslav Wars: Bosnia, Kosovo and Macedonia 1992–2001'' Osprey Publishing, 2006</ref><ref>[http://srebrenica.brightside.nl/srebrenica/toc/p6_c04_s001_b01.html Srebrenica – a 'safe' area]{{Apurtutako esteka|date=otsaila 2021 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }} Gerra dokumentaziorako institutu holandarra.</ref> [[Grezia]]ko Greziako Boluntarioen Goardiako kide ziren zenbait boluntariok, [[Srbenicako sarraskia]]n parte hartu zutela dokumentatu da, [[Greziako bandera]] jaso zelarik Srbenican herria serbiarrek hartu zutenean.<ref>Helena Smith, [http://observer.guardian.co.uk/milosevic/story/0,,868869,00.html Greece faces shame of role in Serb massacre], ''[[The Observer]]'', 2003ko urtarrilak 5</ref>
 
Mendebaldeko borrokalari erradikalek, mendebaldeko kristautasunaren zonalde kulturaleko nobrbanakonorbanako askorekin batera, boluntario moduan borrokatu zuten kroaziarrekin, Alemania eta Austriako hainbat neonazirekin batera. Jackie Arklöv neonazi suediarrari hainbat gerra krimen egotzi zizkioten Suediara bueltatzean. Ondoren, berak onartu zuen gerra krimenak egin zituela [[Heliodrom esparrua|Heliodrometa]] [[Dretelj esparrua|Dretelj]] esparru kroaziarretan zeuden Bosniako hiritar musulman presoekin.<ref>[http://www.nacional.hr/articles/view/29027/ Nacional: Šveđanin priznao krivnju za ratne zločine u BiH]</ref>
 
[[Fitxategi:Manjača Camp.jpg|thumb|240px|ezkerrera|[[Manjača esparrua]], 1992]]
140. lerroa:
{{esan-kaxa|quote="[[Serbia]] gabe, ezer ez zen gertatuko, guk ez daukagu baliabiderik eta ez ginen gai izango gerra egiteko"|source=[[Radovan Karadžić|Radovan Karadzic]], [[Bosniako Serbiar Errepublika|Republika Srpskako]] presidente-ohiak, Republika Srpskako asanbladari, 1994ko maiatzak 10-11<ref>[http://www.hrw.org/en/node/11081/section/5 Human Rights Watch:Weighing the Evidence] 32. orr.</ref> }}
 
1992ko urtarrilakurtarrilaren 7an, [[Prijedor]]-eko udalbatzako kide serbiarrak eta [[Alderdi Demokratiko Serbiarra|Alderdi Demokratiko Serbiarreko]] (SDS) herri-batzarren presidenteek, Prijedor Udalerriko Herri Serbiarraren Batzarra aldarrikatu zuten eta aurreko 1991ko abenduaren 19an bidalitako aginduak bete. ''"Bosnia eta Herzegovinako Ezohiko Egoeretako Herri Serbiarraren Organo Antolakunde eta Jarduerak"'' plan bat eman zion SDSari, Bosnia eta Herzegovinan udalerriak hartzeko, krisi batzordeak sortzeko planekin batera.<ref name="sim.law.uu.nl">https://web.archive.org/web/20110526165938/http://sim.law.uu.nl/sim/caselaw/tribunalen.nsf/db2e2884b11f7cbbc125720a007af60b/8cc6f2501fe7c551c12571fe004d31cd?OpenDocument</ref> [[Milomir Stakić]] gero [[ICTY]]k zigortuko zuena bosniar eta kroaziarren aurka eginiko gizateriaren aurkako krimen masiboengatik, batzar horretako presidente aukeratu zuten. Hamar egun beranduago, 1992ko Urtarrilaren 17an batzarrak onartu zuen Prijedor udalerriko zonalde serbiarrak Bosniako Krajina lurralde autonomoari lotzea, aparteko estatu serbiarra sortzeko etnikoki serbiarrak ziren lurraldeetan.<ref name="ICTY: Milomir Stakic judgement">[http://www.icty.org/x/cases/stakic/tjug/en/stak-tj030731e.pdf ICTY: Milomir Stakić epaia]</ref>
 
1992ko urtarrilak 9an, Bosniako Batzar Serbiarrak deklarazio bat onartu zuen, Bosnia eta Herzegovinako errepublika serbiarra aldarrikatzen zuena ("SR BiH")<ref name="books.google.com" /> 1992ko otsailak 28an, SR BiHko konstituzioak deklaratzen zuen errepublikako lurrek "Lurralde Autonomo Serbiarretako, Distrituetako edo Bosnia eta Herzegovinako beste entitate etniko serbiarretako lurrak" hartzen zituztela "baita serbiar herria gutxiengoan dauden lurraldeak ere, bere aurka [[Bigarren Mundu Gerra]]n eginiko genozidioaren erruz" eta Jugoslaviako zati zela aldarrikatzen zuen. 1992ko abuztuaren 12an, SR BiHko izena, ''Republika Srpska''ra (RS) aldatu zen.<ref name="sim.law.uu.nl" />
166. lerroa:
Bosnia-Herzegovinan eragiten zuten oso ondo armaturiko indar serbiarren presioaren ondorioz, indar kroaziar nagusiak –[[Kroaziar Defentsa Kontseilua|HVO]] (Defentsa Kontseilu Kroaziarra)– helburu nagusia kontrolpeko guneak defendatzetik, Bosniar armadaren kontrolpean zeuden guneak erasotzera pasa zen. Uste da honen arrazoia, aurretik, 1991ko martxoan, [[Slobodan Milošević]] eta [[Franjo Tuđman]] presidenteek sinaturiko [[Karađorđevoko ituna]]ren ondorio izan zela, bertan Bosnia Kroazia eta Serbia artean banatzea adostu baitzen.
 
Hau lortzeko, HVOko indarrek [[Defentsa Indar Kroaziarrak]] (HOS) talde armatuaren disidentzia baztertu eta armada bosniarra menderatu beharko zuketen, eurek nahi zuten lurraldea gobernu bosniarraren kontrolpean baitzegoen. HVOk, Kroaziako Errepublikako militarren laguntza handiarekin eta serbiarren laguntza materialarekin, zibil bosniarrak erasotueraso egin zituen [[Herzegovina]] eta Bosnia erdialdean, bosniakoak bizi ziren lurraldeetan garbiketa etnikoa aurrera eramanez.
 
1992ko [[Grazeko akordioa]]k banaketa sakona eragin zuen komunitate kroaziarraren barnean eta talde bereizia indartu zuen, bosniarren aurkako gatazkara eramanez. Batasunaren aldeko lider kroaziarretariko bat [[Blaž Kraljević]] izan zen, [[Defentsa Indar Kroaziarrak]] (HOS) talde armatuaren burua, zeinak Kroaziar abertzaleak ziren, baina HVO ez bezala, bosniarrekin kooperazioa guztiz bultzatzen zuten.
172. lerroa:
1992ko ekainean, garrantzia-puntua [[Novi Travnik]] eta [[Gornji Vakuf]]era mugitu zen, non kontrola lortzeko HVOren saiakerei aurre egin zieten.
 
1992ko ekainaren 18an, [[Kroaziar Defentsa Kontseilua|HVOk]] [[ultimatum]]a eman zion [[Novi Travnik]]eko Lurralde Defentsa Bosniarrari, existitzen ziren Bosnia-Herzegovinako instituzioen desagerpena, [[Herzeg-Bosniako Kroaziar Errepublika|Herzeg-Bosniako Kroaziar Komunitatearen]] agintaritzaren ezarpena, azken honekin aliantza sortzea, Lurralde Defentsa HVOren azpian ezartzea eta errefuxiatu musulmanak egoztea eskatzen zituelarik bertan, dena 24 ordutako epean. Erasoa ekainaren 19an hasi zen, eskola eta postetxea eraso eta kaltetuz.<ref name="ICTY: Kordić and Čerkez verdict">[http://www.icty.org/x/cases/kordic_cerkez/tjug/en/kor-tj010226e.pdf ICTY: Kordić and Čerkez verdict]</ref> Kroaziarrek Gornji Vakuf 1992ko ekainaren 20an erasotueraso egin zuten baina erasoak kale egin zuen. Askoz ekipamendu urriagoa zuten indar bosniarrek, bi frontetan borrokan zeudenak, gai izan ziren kroaziarrak egotzi eta lurra irabazteko fronte guztietan. Denbora honetan, bere posizio geografikoa zela-eta, Bosnia indar kroaziar eta serbiarrez zegoen inguraturik alde guztietatik. Ez zegoen armak edo janaria inportatzeko erarik. Bosnia salbatu zuena, bere azpiegitura industriala izan zen, produkzio militarrera bideratu ahal izan zuena.
 
1992ko abuztuan, HOSeko [[Blaž Kraljević]] burua hil zuten HVOko soldaduek, bosniar eta kroaziarren artean aliantza osatzea helburu zuen talde moderatuaren indarrak asko ahuldu zirelarik.<ref>''Sarajevo, i poslije'', Erich Rathfelder, [[Munich|München]] 1998 [http://www.hsp1861.hr/vijesti/201129erra.htm]</ref>
 
Egoera gogorragoa egin zen 1992ko urrian, indar kroaziarrek zibil bosniarrak erasotueraso egin zituztenean [[Prozor]]-en, euren etxeak errez eta zibilak erailez. ''Jadranko Prlić salaketaren'' arabera, HVOko indarrek Prozor herriko eta inguruko herrixketako biztanleria musulmana garbitu zuten.<ref name="ICTY: Jadranko Prlić, Bruno Stojić, Slobodan Praljak, Milivoj Petković, Valentin Ćorić & Berislav Pušić" />
 
1992ko urrian serbiarrek [[Jajce]] herria hartu zuten eta bertako biztanleria kroaziar eta bosniarra kaleratu zuten. Herri honen galeraren arrazoi nagusia kroaziar eta bosniarren arteko laguntza-eza eta tentsio hazkorrak izan ziren, bereziki aurreko lau hilabeteetan.
204. lerroa:
Zibil bosniarren aurkako [[Lašva haraneko garbiketa etnikoa]] [[Herzeg-Bosniako Kroaziar Errepublika|Herzeg-Bosniako Kroaziar Komunitateko]] agintaritza politiko eta militarrak prestatu zuen 1992ko maiatza eta 1993ko martxoa artean. HVOk borrokari hurrengo apirilean ekin zion, 1991ko azaroan kroaziar nazionalistek ezarritako helburuak lortzeko asmoarekin.<ref name="ICTY: Blaškić verdict" /> Lašva haraneko bosniakoek jazarpen politiko, erlijioso eta arrazagatikoa pairatu zuten,<ref name="ICTY: Initial indictment for the ethnic cleansing of the Lasva Valley area - Part II">[https://web.archive.org/web/20081210205540/http://www.haverford.edu/relg/sells/indictments/Kordic2.html ICTY (1995): Hasierako akusazioa Lasva Haraneko lurraldean jazotako garbiketa etnikoa dela-eta - Bigarren zatia]</ref> nahita diskriminatuak zirelarik lurraldeko biztanleria zibilaren aurkako eraso orokor baten testuinguru orokorrean,<ref name="ICTY: Summary of sentencing judgement for Miroslav Bralo">[https://web.archive.org/web/20051214035727/http://www.un.org/icty/bralo/bra-sum051207-e.htm ICTY: Miroslav Braloren zigor epaiaren laburpena]</ref> jazarpenaz gain, erailketa masiboak, bortxaketak, [[kontzentrazio-esparru|kontzentrazio esparruetan]] kartzelatzeak eta jabetza pribatu eta leku kulturalen suntsitzea ere pairatu zituzten. Ondoren, bosniarren aurkako [[propaganda]]k hartu zuen txanda, bereziki [[Vitez]], [[Busovača]], [[Novi Travnik]] eta [[Kiseljak]] herrietan. 1993ko apirilean jazotako [[Ahmićiko sarraskia]] izan zen Lašva haraneko garbiketa etnikoaren gailurra, zibil bosniar musulmanak masan erailez ordu gutxi batzuetan. Biktima gazteena hiru hilabete zituen umea zen, sehaskan zegoela tiroz hilda eta zaharrena, 81 urteko emakumea. Bosniar gobernua eta kroaziarren arteko gatazkan egon zen sarraski handiena izan zen.
 
Jugoslavia Ohierako Nazioarteko Epaitegi Kriminalak (ICTY) kroaziar agintari politiko eta militarren aurka emandako epai askotan arautu zuen krimen hauek gizateriaren aurkako krimenak izan zirela, bereziki Dario Kordić-enean.<ref name="ICTY: Kordić and Čerkez verdict" /> HVOren eraso anitzen frogak zeudenez, ICTYk ondorioztatu zuen ''Kordić eta Čerkez kasuan'' 1993ko apirilaapiril inguruan agintaritza kroaziarrak bazuela plangintza edo diseinu komun bat adosturik bosniakoak Lašva haranetik etnikoki garbitzeko. Dario Kordić, tokiko agintari politiko gisa, plangintza honen planifikatzaile eta akuilatzaile izan zen.<ref name="ICTY: Kordić and Čerkez verdict" /> Sarajevon egoitza duen Ikerketa eta Dokumentazio Zentroaren (IDC) arabera, Lašva haraneko 2.000 bosniar desagertu edo erailak izan ziren epe horretan.<ref name="IDC: Victim statistics in Novi Travnik, Vitez, Kiseljak and Busovača">[https://web.archive.org/web/20090418125418/http://www.idc.org.ba/aboutus/Overview_of_jobs_according_to_%20centers.htm IDC: Novi Travnik, Vitez, Kiseljak eta Busovačako biktimen estatistikak]</ref>
 
==== Gerra Herzegovina ====
227. lerroa:
HVO-ren agintariek ([[Jadranko Prlić]], [[Bruno Stojić]], [[Milivoj Petković]], [[Valentin Ćorić]] eta [[Berislav Pušić]]) eta Kroaziako armadako ofiziala zen [[Slobodan Praljak]] ICTYk epaituak izaten ari dira, gizateriaren aurkako krimenak, Genevako konbentzioaren urraketa larriak eta gerrako usadio edo arauen haustu izanaren akusaziopean.<ref name="ICTY: Jadranko Prlić, Bruno Stojić, Slobodan Praljak, Milivoj Petković, Valentin Ćorić & Berislav Pušić" /> [[Dario Kordić]], Bosnia erdialdeko kroaziarren buru politikoa, Bosnia erdialdean gizateriaren aurkako krimenak (garbiketa etnikoak, bereziki) egin izanagatik kartzelatu zuten, 25 urteko zigorrarekin. ARBiH-ko buruzagia zen [[Sefer Halilović]]i gerrako arau eta usadioen urraketak egitea egotzi zioten, Neretva 93 operazioan jazotako gertakarien erantzule nagusi modura, baina epaiketan errugabe irten zen.
 
Zibilak babesteko asmoarekin, [[UNPROFOR]]en papera oraindik eta gehiago hedatu zen 1993ko maiatzean, [[Nazio Batuen Segurtasun Kontseilua]]k [[Sarajevo]], [[Goražde]], [[Srebrenica]], [[Tuzla]], [[Žepa]] eta [[Bihać]] inguruan maiatzak 6an 824 ebazpenean izendatu zituen babeslekuak babesteko. 1993ko ekainak 4ean [[Nazio Batuen Segurtasun Kontseilua]]k 836 ebazpena onartu zuen UNPROFORek bortxa erabili ahal izatea babesleku horiek defendatzeko lanean.<ref name="nh-ev">[https://web.archive.org/web/20011107101023/http://www.nato.int/docu/handbook/2001/hb050102.htm NATOren manuala: Gatazkaren eboluzioa]</ref> 1993ko ekainekoekainaren 15ean, ''Sharp Guard'' operazioa izenarekin, [[Adriatikoa]]ren itsas-blokeoa ezarri zuten [[Ipar Atlantikoko Itunaren Erakundea|NATOk]] eta [[Europar Batasuna]]k. Ondoren, blokeo hau 1996ko ekainak 18anekainaren18an amaitu zen, Nazio Batuen Erakundeak ezarritako armen bahitura amaitzearekin batera.<ref name="nh-ev"/>
 
=== 1994 ===
234. lerroa:
1994ko otsailaren 5ean, [[Sarajevo]]k bere [[Sarajevoko setioa|setio]] osoko eraso hilgarriena jasan zuen, Markaleko lehen sarraskia deritzona. 120 mm-tako mortero jaurtigai batek jendez lepo zegoen Markale merkatuaren erdian jo zuen, 68 pertsona hilaz eta beste 144 zaurituz.
 
Otsailaren 6an, orduko [[Nazio Batuen Erakundeko idazkari nagusia]] Boutros Boutros-Ghalik [[Ipar Atlantikoko Itunaren Erakundea|NATOri]] eskatu zion aire-erasoen eskaerak berehala aurrera eramateko.<ref name="Bethlehem1997">[http://books.google.com/books?id=7SczBzxA6-IC&pg=PR53 Bethlehem, Daniel L. Weller, Marc: The 'Yugoslav' Crisis in International Law]</ref> 1994ko otsailaren 9an, Ipar Atlantikoko Kontseiluak baimena eman zion Europa Hegoaldeko Indar Aliatuen (CINCSOUTH) burua zen Jeremy Boorda almirante estatubatuarrari -NBEk hala eskatuta- Sarajevo inguruan zeuden eta, UNPROFORen arabera, zibilen aurkako erasoak egiteko erabiliak izandako mortero posizioen kontra egiteko.<ref name="nh-ev"/><ref>[http://books.google.com/books?id=wZczV8ZxgL4C&pg=PA29 Carnes, Mark Christopher: American national biography] 29. orr.</ref> [[Grezia]]k bakarrik egin zion uko aire erasoak babesteari, baina ez zuen proposamenaren aurka egin.<ref name="Bethlehem1997"/> Era berean, kontseiluak serbiarrei ultimatuma bidali zien Sarajevo inguruko arma astun guztiak otsailaren 20-21 arteko gauerdian kentzeko. OtsailakOtsailaren 12a izan zen Sarajevok biktimarik gabe igaron zuen lehen eguna.<ref name="Bethlehem1997"/>
 
==== Washingtongo akordioa ====
256. lerroa:
Azaroaren 12-13an [[Ameriketako Estatu Batuak|AEBk]] alde batetik altxatu zuen Bosniaren gobernuaren aurka zuen arma bahitura.<ref name="Simone2000p187"/><ref>[[Los Angeles Times]] 1994ko otsailaren 13a [http://articles.latimes.com/1994-11-13/news/mn-62279_1_arms-embargo U.S. Will Honor Bosnia Arms Embargo]</ref>
 
[[Operation Amanda]], [[Danimarka|daniarren]] agindupeko UNPROFOR misioa izan zen, [[Gradačac]]-etik hurbil zegoen zaintza postu bat hartzeko helburua zuena, 1994ko urriakurriaren 25ean.<ref name=nordbat>[https://web.archive.org/web/20130523143221/http://www.milhist.dk/post45/boellebank/boellebank_uk.htm Tanke daniarrak gerran]</ref>
 
Azaroaren 19an, NATOk Kroazian zuen aire-babes sistema Bosnia Herzegovinara ere zabaldu zuen, NBEko indarrak babesteko asmoarekin.<ref name="nh-ev"/> AzaroakAzaroaren 21ean, NATOko hegazkinen Udbinako aerodromoa erasotu zuten, serbiarrek kontrolpean zuten Kroaziako lurretan kokatua, aerodromo horietatik Bihac ingurura egin ziren erasoei erantzunez.<ref name="nh-ev"/> Azaroaren 23an, NATOko bi hegazkinen aurka lurretik airerako misilen jaurtiketari aurre eginez, Otoka inguruko (Bosnia-Herzegovinako ipar mendebaldean) radarrak airez erasotu ziren.<ref name="nh-ev"/>
 
=== 1995 ===
280. lerroa:
Honekin batera, kroaziar eta bosniarren arteko aliantzak gerran aurrea hartu zuen lehenengoz, Bosnia mendebaldeko zonalde handiak hartuz operazio desberdinetan, garrantzitsuenak [[Mistral operazioa]] eta [[Sana operazioa]] izan zirelarik. Horrela, indar horiek, Bosniako Serbiar Errepublikako hiriburua, [[Banja Luka]] lur-erasoz mehatxatzeko gai izan ziren.
 
Ondoren, nazioarteko komunitatearen presiopean [[Slobodan Milošević|Milošević]], [[Alija Izetbegović|Izetbegović]] eta [[Franjo Tuđman|Tuđman]] negoziazio mahaian eseri ziren eta azkenean gerra 1995eko azaroaren 21ean sinaturiko [[Daytongo akordioa]]rekin amaitu zen. Bake hitzarmenaren azken bertsioa 1995eko abenduaren 14ean14an sinatu zen, [[Paris]]en.
 
== Gerraren eragina ==