Elisabetta Sirani: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Robota: Aldaketa kosmetikoak |
|||
1. lerroa:
{{biografia infotaula automatikoa}}
[[Fitxategi:Elisabetta_Sirani_Autorretrato_Museo_Pushkin_Moscu.jpg|eskuinera|thumb| Elisabetta Siraniren ''Autoerretratua'', [[Puxkin Museoa|Pushkin Museoa]], Mosku (Errusia).]]
'''Elisabetta Sirani''' ( [[Bolonia]], [[1637]] - [[Bolonia]], [[1665
== Biografia ==
7. lerroa:
[[Fitxategi:Elisabetta_Sirani_Retrato_de_Beatrice_Cenci_1662_GN_Arte_Antica.jpg|thumb| ''Beatrice Cenciren erretratua'' .]]
[[Fitxategi:San_Domenico70.jpg|thumb| Elisabetta Siraniren eta [[Guido Reni|Guido]] Reniren hilobiko hilarria, Bolonia.]]
Giovanni Andrea Siraniren, [[Guido Reni
Bere prestakuntza artistikoari buruzko informazio gutxi dago. Emakumezkoen egoera zela eta, Elisabetta ezin izan zen akademia batera sartu eta aitaren tailerrean ikasiko zuela suposatzen da. Marrazketa anatomikoan trebetasun eskasa zuen, ez ziotelako baimenik eman zuzeneko modelo biluziak marrazteko.
Elisabetta Sirani 1650. urte inguruan hasi zen margotzen, Carlo Cesare Malvasia kondearen laguntzarekin (bere etorkizuneko biografo eta eragin handiko kritikaria zena).
Dagoeneko 1657an, 19 urte zituela, margolari profesionala zen eta, aurrerago, familiako tailerra kudeatzera iritsi zen. Bere aita [[
Oparoa, tratatuan xumea eta edertasun handikoa, Elisabetta Sirani laster bihurtu zen ospetsua [[Europa
Bere espezialitatea margolan erlijiosoak ziren, batik bat, Ama Birjina Haurrarekin eta [[Familia Santua]] irudikatzen zituzten lanak. Azkar ekoizten zituen, baina akabera onarekin. Bere tailerra urrunetik etorritako bildumagile eta ikusleek bisitatu ohi zuten, eta bere bezeroen artean [[Cosimo III.a Medici]] duke nagusia zegoen.
1665ko abuztuan gertatutako Elisabetta Siraniren heriotzak eztabaida sortu zuen. [[Autopsia
Bere hiletan, musika eta jardun poetikoak izan ziren eta katafalko handi baten gainean tamaina naturalean zizelkatutako bere efigiea jarri zuten.
Gaur egun, Elisabetta Sinariren gorpuzkiak, bere irakasle [[Guido Reni]]<nowiki/>ren gorpuzkiekin batera daude lurperatuta, [[Bolonia
== Lana ==
Bere heriotza goiztiarrak bere ibilbidea hamarkada bakarrera mugatu bazuen ere, Elisabetta Siranik, harrigarriro, lan bilduma zabala utzi zuen: 200 margolan eta baita hainbat marrazki eta grabatu ere.
Elisabetta Siraniren ekoizpen piktorikoaren zabalak pentsarazi du bere tailerrean laguntzaileen parte hartze handia izango zuela: bere ahizpa Barbara eta Anna Maria ere margolariak izan ziren eta hamabi emakume baino gehiago izan zituen ikasle gisa, margolari profesional izatera
Arkatzez eta tintaz egindako marrazkietan, Siranik argi kontraste sendoak sartzen zituen. Horren adibide da, [[Windsorko gaztelua|Windsor gazteluan]] dagoen ''Kain anaia Abel hiltzen''. Bere margolanetan, ordea, Sirani ez zen hain pertsonala eta argi-ilun kontrastea itzal beltzaranekin leuntzen zuen, Bolognako eskolan ohikoa zen bezala. Bere konposizioak, oro har, formatu ertainekoak eta diseinu soilekoak dira, eta bere lanak saltzeko erakargarriak egiten zituen erabiltzen zuen tonu atsegin eta apaingarriak.
Badirudi Elisabetta Siraniren presentzia Espainiako bildumetan margolan pare batera murrizten da: ''Ama Birjina eta Deikundearen Aingerua'', [[Salamanca
== Lan aipagarrienak ==
53. lerroa:
* [http://www.artcyclopedia.com/artists/sirani_elisabetta.html Elisabetta Sirani ''Artcyclopedia''n]
{{bizialdia|1638ko|1665eko|Sirani, Elisabetta}}
[[Kategoria:Boloniarrak]]
[[Kategoria:XVII. mendeko Italiako margolariak]]
|