Nafarroako Erresuma: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
185. lerroa:
Erdi Aroan erabiltzen ziren hizkuntzei dagokionez, euskara izan zen hedatuena. Biztanle gehienek euskaraz hitz egiten zuten, Iruñeko Elizbarrutian batez ere; nekazarien artean, hiriburukoak barne, ez zen besterik hitz egiten. Elebitasuna edo ele aniztasuna handikien, burgesen eta elizgizonen gauza izan zen, nahiz eta herritarrekin ama hizkuntza erabili, [[Rodrigo Semenez Arradakoa]] artzapezpikuak edota [[Luis II.a Beaumontekoa|Luis Beaumontekoa, Leringo kondeak]] berak euskaraz hitz egiten baitzuten.<ref name="jurio"/>
 
Baina euskara idazkerarik gabeko hizkuntza zenez, agiri ofizialetan hizkuntza “landuak” ([[latin]]a, [[arabiera]], [[hebreera]]) erabili ziren, PiriniozPirinioez bestaldeko hiritarrak zituzten hirietan [[okzitaniera]], eta [[Leire]], [[Aragoi (ibaia)|Aragoi ibai]] eta [[Erribera]] inguruan<nowiki/>n, berriz, [[nafar-aragoiera]] zen hizkuntza nagusia. Erdi Aroaren bukaeratik, [[gaztelera]]k hartu zuen horien guztien lekua.<ref name="jurio"/> XV. mendetik, buhame edo ijitoak aipatzen dira Nafarroan, Euskal Herriko beste hainbat bazterretan bezala. [[Erromani|Buhameek]] euskarazko hizkuntza eskuratu zuten, baina beren hizkuntzarekin nahastuz eta [[Erromintxel|erromintxela]] sortuz.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Erromintxela, euskal ijitoen hizkera|url=https://www.argia.eus/argia-astekaria/1913/erromintxela-euskal-ijitoen-hizkera|aldizkaria=Argia|sartze-data=2020-10-24}}</ref>
 
== Erreferentziak ==