Euskal Herriko historiaurrea: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
tNo edit summary |
Etiketa: 2017 wikitestu editorearekin |
||
4. lerroa:
== Paleolitoa ==
[[Fitxategi:Zientzia Astea- Harrizko tresnak.webm|thumb
== Paleolitoko artearen alderdi orokorrak ==
▲[[Fitxategi:Zientzia Astea- Harrizko tresnak.webm|thumb|ezkerrera|[[Industria litikoa]]ren produkzioa erakusten den bideoa.]]
Ez dirudi Euskal Herrian Würmiense izoztearen azken aldia baino lehenagoko arte sorkuntza benetako bati buruz hitz egin daitekeenik. Ordukoak ditugu, hain zuzen ere, nolabait langintza handien frogak, bai ehiztari eta bai uzta-biltzaileenak, kosta inguruan 350 m baino altuera handiagoak ez dituzten lekuetako kobazulo eta babes naturaletan bizi zirenenak. Gizaki hauek Madeleine aldiko kultura bere goi eta azken aldian garatu zuten. Santimamiñe, Lumentxa, Bolinkoba, Urtiaga, Ekain, Aitzpitarte, Ermitia, Isturitze eta Beroberria dira aztarnategi garrantzizkoenak, bai estratigrafiako betegarriengatik, bai langintzako tresnen aberastasun eta ugaritasunagatik: xixelak, harraskailuak, xaflatxoak, arpoiak, azagaiak, hagatxoak, orratzak eta abar.
Arte historialariak garen partetik, arkeologoei uzten dizkiegu beren esparruko galdekizun zehatzak. Galdekizun eztabaidatuak dira, batez ere, historiaurreko aztarnategiok, milurteko luzeetan gizakiaren bizitoki izandakoak, ezinbestean bata bestearen gainean dituzte indusketetan azaldutako aztarnen zenbait “facies” horien kronologiak, aldiak eta identifikatzeak zalantza handiak sortzen dituztelako. Delako arazoak baztertu eta arkeologo eta antropologoek beren ikerketa eta eztabaidetatik ateratako ondorioetan oinarrituta, arte-jarduera modura uler daitekeen horretan baino ez gara geratuko.
=== Teknikak eta langaiak ===
Hasiera beretik gizakiaren jarduera horri dagokie, besteak beste, gaur egun hainbat tekniken emaitzatzat jotzen ditugun gauzak: pintura, grabatua, erliebea eta baita eskultura ere. Langai mota orokorrari dagokionez ere bi alderdi bereiz daitezke: arte higikorra eta labar-artea.
Tresna higikorrak harrizko xafla gainetan edo errekarrietan aurkitzen dira, baina, baita hezur, adar eta marfilezko gaietan ere. Batzuetan, Paleolitoko eskulangilea, lan-tresnen gainean –esate baterako, azagaietan eta arpoietan– eginiko irudi ez-figuratiboetara mugatzen zen. Adituek azpimarratzen dute komeni dela harrizko tresnen langintza eta hezurrean landutako ebakiduren artean bereizkuntza egitea; ohartaraziz, sarritan, erretenak, askak edo ebakidurak ez direla izaten arte-adierazpenak, baizik eta tresnaren eraginkortasunari baino ez dagozkien langaiaren ezaugarriak.
Estetikako jarduera baten hasera zintzilikarioetan eta lan tresna ez diren bestelakoetan errazago suma daiteke; batzuetan harrian landuak diren arren, sarriagotan hezurrezko xafla eta zatietan, edo harrizko, hezurrezko, adarrezko edo marfilezko iruditxoetan ere landuak izaten direnetan.
Kobazuloetako hormetan eginiko labar-artea pinturak ala grabatuak izaten dira. Badira erliebeak ere, baina ezhoikoagoak. Erliebe kasu bakan hauetako bat Isturitzen agertzen da.
===
Paleolitoko gizakiak diseinaturiko formen artean badira figuratiboak eta ez-figuratiboak, arte higikorra nahiz hormakoa izan.
Figuratiboen artean, maizenik azaltzen direnak, garai hartako zenbait abereren irudiak dira: bisonteak, zaldiak, oreinak, elur‑oreinak, basahuntzak, uroak eta abar. Ia inon ez da giza irudirik azaltzen.
Ez-figuratiboak direnen artean ugaritasun handia dago eta ia beti nekez ulertzen dira. Luzetarako lerro soilak, sigi‑sagan eginiko okerrak, ondulatuak, izar irudizkoak, hiruki itxiak, erronboak, obaloak, laukiak, eta abar.
Haitzuloetako artelanen daten arazoa konpontzeko bide eraginkorrak bilatuz, historiaurrearen ikerlariek arte higikorrarekin loturak egiteko ahalbideak azaldu izan dituzte beti; zeren eta, hauek datatzea errazagoa da, aztarnategiko geruzetan, delako geruza datatu dezaketen beste gai batzuei loturik azaltzen baita eta ondorioz berauen data ere jakin baitaiteke.
Hormetako irudiak, aldiz, aztarnategiko geruzetatik aparteko hormetan aurkitzen dira, eta margotu edo grabatu zituzten ertilariak Goi‑Paleolitoko edozein garaitakoak izan daitezke. Hortik dator, bada, arkeologoek –eta hauen artean, batik bat, Henri Breuil ospetsuak– betidanik bi arte modu hauen arteko erlazioa ikusteko izan duten interesa. Baina, metodo hau oso eztabaidatua izan da. Bi arte jarduera hauen arteko kronologia paraleloak ez du ia inoiz ziurra izateko bermerik eskaintzen. Desberdintasun hau, ziur asko, honegatik emango da: plastika adierazpen hauen izaera ez dela izan estetikazko sen hutsezko emaitza, baizik eta gaurdaino ziurtasunez ezagutzen ez diren arrazoi sakonago batzuen ondorioa. Honek guztiak pentsarazten du arte higikorraren eta labar-artearen helburuak eta asmoak desberdinak zirela.
=== Aldiak, estiloak eta kronologia ===
Hala eta guztiz ere, arkeologorik ospetsuenak saiatu dira paleolitoko artearen hainbat zatiren ezaugarriak zehazten, kronologia prozedura bat finkatzeko baliozkoa izan dadin. Henri Breuil saiatu zen sistema bat lantzen. Argudio tekniko eta estilistikoetan oinarriturik, bi ziklotako prozesu bat asmatu zuen: bata auriñako‑perigordiensea eta bestea solutro‑madeleine aldia.
Egun, historiaurrea ikertzen dihardutenek André Leroi‑Gourhan‑en irizpidea onartu nahiago izan dute, hau da, “oinarrizkoena ez da beti antzinakoena izaten”, eta orokorrean historiaurrearen ikertzaile ospetsu honek finkaturiko sistema jarraitzen dute. Horretarako ez zen labar-arteaz baizik baliatu, baita arte higikorraz ere.
Leroi‑Gourhan estiloaren zenbait egitura-faktore hautatzetik hasi zen; hain zuzen ere, kokatze, konposatze, artikulatze eta animatze faktoreetatik.<ref>A. LEROI-GORHAN, Arte y grafismo en la Europa prehistórica (Madril 1984) Ikusi bere sistemaren laburpen bat H. DELPORTE, L´image des animaux dans l´art paléolitique (Paris, 1990), 64 eta hur.</ref> Segida horri bigarren mailako beste osagai batzuk erantsi zizkion. Eta hauetaz guztiez baliaturik, ehunka arte-laginen ikerketari aplikatuz eta arte ez-figuratiboaren lehen aldi bat ziurtzat hartuz, lau talde edo estilotan zatitu zituen:
* '''I. Estiloa''' (Auriñaciensea, K. a. 30.000‑27.000) oso mugaturiko segida, estilo zakarreko sexu ezaugarrien irudi eta sinboloena.
* '''II. Estiloa''' (Solutre aldiaren hasieraraino iritsiko litzatekeena, 25.000‑18.000) giza irudietan, animalia-iruditxotan eta arte higikorretan aberatsa den aldia, esaterako, Isturitzeko kobazuloa; zalantzarik gabeko labar-artearen lehen lanak azaltzen dira: batzuk, naturalista joerakoak eta estilizazio alderakoak, besteak; irudiak, animaliaren lepoa eta bizkarra eta bere espeziea ezagutzeko xehetasunak adierazten dituen marra guztiz oker baten gainean eginak daude; adar eta adajeak guztiz ertzetara edo aurrez aurre (“perspective tordue”) azaltzen dira, aldiz, behealdera xehetasunak desagertu egiten dira.
* '''III. Estiloa''' (Solutre eta Erdi‑Madeleine aldia, 17.000‑13.000) II. estiloaren ezaugarri batzuk gordetzen ditu, baina teknika landuagoz eginak dira. Zaldiek gorputz luzexka dute (Ekain). Bisonte, zezen eta ahuntzetan aurrealdearen lodiera handiagotu egiten da; hankak xehetasun handikoak dira, apoak eta azazkalak ere markatuak, baina normalean motzak dira eta horrek animaliak altura txikikoak eta lodiera handikoak zirela azaltzen du; batzuetan, horregatik hitz egin izan da puzturiko animaliez. Adar, adaje eta azkazalak hainbat ikuspegien arabera azaltzen dira, “perspective semi‑tortuen”, halaber.
* '''IV. Estiloa''' (Azken‑Madeleine aldia, 13.000‑9.000) irudien ertza argazkietako errealismotik hurbil dago, halakoxe maiztasun batez: adar, adaje eta azazkalak perspektiba arruntean daude adieraziak eta irudiak lantzeko moduetan kodifikazioak eta abar azaltzen dira. Gutxi gorabehera, paleolitoko labar-artearen %78a aldi honetakoa da.<ref>Ikusi Leroi-Gourhanen sailkapen honen laburpen bat Eduardo RIPOLLen, El arte paleolítico (Paris, 1989, “Historia 16”), 104-114. or.</ref>
Leroi‑Gourhan‑en ustez, lau estilo hauetako bakoitza aldietan bana daiteke (antzinako aldi, berri...) eta guztiak, Henri Breuil‑ek izendaturiko Madeleine aldiko guztiekin identifika daitezke, gutxi gorabehera. Arkeologoak gaur egun Leroin‑Gourhanen zatiketa moduari eusten badiote ere, ez zaie kritikarik falta izan.<ref>Ikus, “pentsamendu tradizionalen krisialdia” hau, A. BELTRAN MARTINEZ-en, Ensayo sobre el origen y significación del arte prehistórico (Madril, 1989), 33-37. or.</ref>
== Neolitoa ==
|