Manierismo: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
31. lerroa:
XVI. mendearen erdialdera Europako monarkak haien boterea eta intelektualtasunaren eredu ziren bilduma zabalak osatuz joan ziren. Bilduma hauek artearekiko zuten gustu onaren erakusle izateaz gain, garaiko munduarekiko zuten ezagutza guztia barnebiltzen zuten. Izan ere, XVI. mendearen amaierarako sekulako bilduma eklektikoak bihurtu ziren, garaiko ezagutza guztiaren erreflexu bihurtuz. Testuinguru honetan [[Germaniako Erromatar Inperio Santua|Germaniako Erromatar Inperio Santuan]] ''[[Wunderkammern]]'' edo liluren kabinete famatuen garapena kokatu behar dugu; hots, benetako bilduma eklektikoen sorrera.
[[Rodolfo II.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa|Pragako Rodolfo II.]] fenomeno hau hobekien laburtzen duen enperadorea izan arren, aurreko [[Habsburgotar monarkia|habsburgotarrek]] jada bildumazaletasun inperial honen oinarria finkatu zuten. [[Karlos V.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa|Karlos V.]]<nowiki/>aren ondorengo izan zen [[Fernando I.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa|Fernando I.ak]] (1558-1564) jada artea erabili zuen bere boterea adierazteko; besteak beste, [[Leone Leoni]] artista italiarra eta manieristaren arte aulikoaren eraginpean. Gerora, Granvela kardinalak [[Leone Leoni]] eta [[Tiziano]] bezalako artisten obrak eskuratu zituen; hiltzean, [[Rodolfo II.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa|Rodolfo II.ak]] bere bildumara gehitu zituenak. [[Fernando I.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa|Fernando I.aren]] ondorengoa, [[Maximiliano II.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa|Maximiliano II.ak]] (1564-1576) bide beretik jarraitu zuen. Honek zientzia naturalekiko interesa piztu zuen gorte germaniarrean, gerora [[Rodolfo II.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa|Rodolfo II.ak]] garatuko zuena. Horrez gain, artearen gaineko irakurketa ludiko eta esoteriko baten alde egin zuen. Jada [[
== Arte manieristaren ezaugarri orokorrak ==
|