Tolosako gudua (721): berrikuspenen arteko aldeak

'''Tolosa Gudua''' 721ean Tolosa Okzitanian setio luzearen ondoren [[Oto I.a Handia]] Akitaniako Dukeak Hispaniatik zetozen omeiatarrei irabazitako gudua izan zen. Ipar Afrikatik denbora laburrean [[bisigodo]]en [[Iberiar penintsula]] osoa mendean hartu ondoren, [[omeiatar]]ren tropek Pirinioak zeharkatu zituzten 716 aldera, eta [[Narbona]] azpiratu 719an. Narbona hiriburu hartuta, haien lurraldea iparraldera zabaltzea izan zen haien hurrengo asmoa. Horretarako, Akitania-Baskonian[[Baskoniako dukerria|Baskonia]]n gailendu behar ziren bertako Oto I duke independentearen kontra.

Omeiatarren tropa indartsuak hamar milaka soldaduk osatzen zuten. Batez ere soldadu arabiarrak biltzen zituen, baina tartean euskaldunak ere bazeuden. Hiriaren ateetara heltzean, orduko hainbat gerra tramankulurekin eraso zieten, baina Oto I gidari zutela, akitaniarrek eutsi egin zioten. Oto laguntza bila hiritik atera zen, baina omeiatarrek hiribildua setiatzea lortu zuen. Denbora luzearen ondoren, Oto Handia dukea indarberrituta itzuli zen akitaniarren eta frankoen tropak agindupean zituela, baita omeiatar musulmanak ezustean hartu ere. Ondorioz, Otoren tropek omeiatarrak inguratu eta txikitu egin zituzten. Akitaniar indarren artean baskoiak izatea oso litekeena da, akitaniar armadaren zutabeetako bat izan baitziren VIII. mende gehienean.

Omeiatarren porrot honetanlazgarri horretan, armadarenmilaka edo beharbada hamar milaka soldadu buruzagiamusulman hil zituztela uste da. Al-Andaluseko musulmanek dolu handiz gogoratu zuten Tolosako porrota beste 450 urtez, Poitiers edo [[Covadongako gudua]]k ez bezala, garrantzi txikikotzat joak. Armada erasotzailearen buruzagi [[Al-Samh ibn Malik al-Khawlani]] hil egin zen handik gutxira eta soldaduak hegoaldera eta bereziki Narbonara barreiatu ziren, gero gobernadore bihurtuko zen [[Abdul Rahman al-Gafiki Ghafiqi]] ere tartean zela. Harrezkero, omeiatarren zabalkuntza iparraldera eten egin zen hamarkada batez, ekimen militarra galdu ez bazuten ere (Septimania bisigodoan ekialdera zabaltzen jarraitu zuten).