42 segundos
42 segundos 2022ko Alex Murrull eta Dani de la Orden kataluniar zinema zuzendarien film dramatikoa da.
| 42 segundos | |
|---|---|
| Jatorria | |
| Argitaratze-data | 2022 |
| Izenburua | 42 segundos |
| Jatorrizko hizkuntza | katalana gaztelania |
| Jatorrizko herrialdea | Espainia eta Andorra |
| Ezaugarriak | |
| Genero artistikoa | film dramatikoa eta Kirol-zinema |
| Iraupena | 90 minutu |
| Zuzendaritza eta gidoia | |
| Zuzendaria(k) | Alex Murrull (en)  Dani de la Orden (en) |
| Gidoigilea(k) | Carlos Franco (en) |
| Antzezlea(k) | |
Álvaro Cervantes (Manel Estiarte) Jaime Lorente (Pedro García Aguado (en) )Pep Ambròs (en) Àlex Maruny (en) Roger Casamajor (en) Joan Sentís (en) Tarik Filipović (en) (Dragan Matutinović (en) ) | |
   | |
Sinopsia aldatu
Argumentua Bartzelonako 1992ko Joko Olinpikoetan Espainiako waterpoloko gizonezkoen talde nazionalaren ibilbidearen dramatizazio bat da, Pedro García Aguadoren (eta bere substantziekiko menpekotasunaren) eta Manel Estiarteren (bere ahizparen suizidioaren tragediari aurre eginez) istorio pertsonaletan sakonduz. Nahiz eta aurkako pertsona ospetsuak izan, Matutinović, entrenatzailearen agindupean partekatutako sufrimenduaren gainean eraikitako ulermen batera iristen dira. Entrenamendu-metodo ankerrek taldearen gorrotoa ekarri zioten.[1]
Aktoreak aldatu
- Álvaro Cervantes: Manel Estiarte
- Jaime Lorente: Pedro García Aguado
- Pep Ambròs
- Àlex Maruny
- Roger Casamajor
- Joan Sentís
- Christian Valencia: Jesús Rollán
- Tarik Filipović: Dragan Matutinović
Erreferentziak aldatu
- ↑ (Gaztelaniaz) Europa Press. (2021-11-18). Jaime Lorente y Álvaro Cervantes ruedan en Barcelona y Andorra '42 segundos' sobre el waterpolo de Barcelona'92. .
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q113624935
|
Artikulu hau zinemari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |