Va, pensiero

Nabucco operako aria, Giuseppe Verdirena

Va, pensiero Giuseppe Verdiren Nabucco operaren hirugarren ekitaldiko korua da, fa sostenitu maiorrean 1842koa, Temistocle Soleraren letrarekin, «Super flumina Babylonis» izeneko 137. salmoan inspiratua. «Verdiren maisulan» gisa kalifikatua, hebrearrek jaso zuten Babiloniako gatibualdia kantatzen du. Jerusalemgo Lehen Tenplua galdu ondoren.

Va, pensiero
Jatorria
Argitaratze-data1842
Ezaugarriak
Hizkuntzaitaliera
TonoaFa sostenitu maior
Egile-eskubideakjabetza publiko
HitzakTemistocle Solera (en) Itzuli
Bestelako lanak
MusikagileaGiuseppe Verdi
La Scalako orkresta eta abesbatza, Carlo Sabajno

Arazoak fitxategi hau entzuteko? Ikus multimedia laguntza.

Ondoren, Italiako abertzaleentzako ereserki bihurtu zen, hebrear herriarekin identifikatzen baitziren, austriar domeinuaren aurrean batasun nazionala eta subiranotasuna bilatzen zituztenean. Kantaren gaia erbestea da , jaioterriarekiko nostalgia adierazten du; horrela kantak eta «Oh mia patria sì bella e perduta!» esaldiak (euskaraz: «Ene aberria, hain ederra eta galdua!») italiar askoren bihotzean oihartzuna hartzen zuten.[1]

Nana Mouskourik abestiaren bertsio bat egin zuen 1980 inguruan. Boney M-ren «Rivers of Babylon» abestia ere 137. Salmoan inspiratuta dago.

Musika

aldatu
 

Hitzak

aldatu
 
Piano eta abesbatzarako erredukzioa.
 
Giuseppe Verdi
Italieraz
Va, pensiero, sull'ali dorate;
va, ti posa sui clivi, sui colli,
ove olezzano tepide e molli
l'aure dolci del suolo natal!
Del Giordano le rive saluta,
di Sionne le torri atterrate...
Oh mia patria sì bella e perduta!
Oh membranza sì cara e fatal!
Arpa d'or dei fatidici vati,
perché muta dal salice pendi?
Le memorie nel petto raccendi,
ci favella del tempo che fu!
O simile di Solima[2] ai fati
traggi un suono di crudo lamento,
o t'ispiri il Signore un concento
che ne infonda al patire virtù.
che ne infonda al patire virtù
che ne infonda al patire virtù
al patire virtù!.
Euskaraz
Hegan egizu, pentsamendua, urrezko hegoekin,
belardietan eta gailurretan gelditu,
haien lurrin leuna har ezazu
jaioterriko aire gozoa!
Agur Jordanen ertzei!
eta suntsitutako Sioneko dorreei!
Ene aberria, hain ederra eta galdua!
O, hain oroitzapen maite eta hilgarri!
Vate fatidikozko urrezko harpa,
zergatik zintzilikatzen zara mutu sahatsetik?
Bizi ezazu oroitzapena gure bularretan.
Hitz egin dezala garai hartaz!
Solimaren destinoa bezala,
Atsekabe gordineko doinu bat abestu ezazu.
edo Jaunak melodia bat eman diezazun
gure pairamenari balioa eman diezaion,
gure pairamenari balioa eman diezaion,
gure pairamenari balioa eman diezaion,
sufritzean, balioa!.

Erreferentziak

aldatu
  1. http://www.fordham.edu/halsall/mod/NATMUSIC.html Modern History Sourcebook: Music and Nationalism.
  2. Oharra: Solima da Jerusalem-en izen poetikoa.

Kanpo estekak

aldatu
Wikitekan badira testuak, gai hau dutenak:
Va, pensiero