Tetrakloroetileno
Tetrakloroetileno (Cl2C=CCl2), perkloroetileno edo PERC, pisu handiko hidrokarburo kloratua da. Likido koloregabea da, ez sukoia, astuna eta eterraren antzeko usaina duena. Normalean, disolbatzaile gisa erabiltzen da ehunak eta metalak garbitzeko.
| Tetrakloroetileno | |
|---|---|
 | |
 | |
| Formula kimikoa | C2Cl4 |
| SMILES kanonikoa | 2D eredua |
| MolView | 3D eredua |
| Konposizioa | karbono eta kloro |
| Mota | chloroalkene (en)  |
| Ezaugarriak | |
| Dentsitatea | |
| Biskositate dinamikoa | 0,844 mPa s (25 °C, ezezaguna, likido) |
| Errefrakzio indiziea | 1,5059 (20 °C, 589 nm) |
| Disolbagarritasuna | 0,02 g/100 g (ur, 20 °C) 0,273 g/kg (ur, 0 °C) 0,286 g/kg (ur, 20 °C) 0,38 g/kg (ur, 80 °C) |
| Momentu dipolarra | 0 D |
| Fusio-puntua | −22,2 °C −19 °C −22 °C −22,35 °C |
| Irakite-puntua | 121,2 °C (101.325 Pa) 121 °C (760 Torr) |
| Fusio-entalpia | 0 D |
| Lurrun-presioa | 14 mmHg (20 °C) |
| Masa molekularra | 165,872 Da |
| Erabilera | |
| Rola | kutsatzaile, kantzerigeno eta occupational carcinogen (en) |
| Arriskuak | |
| NFPA 704 |  0
2
0
|
| Denboran ponderatutako esposizio muga | 678 mg/m³ (8 h, Ameriketako Estatu Batuak) |
| Esposizioaren goiko muga | 0 mg/m³ (baliorik ez) |
| Flash-puntua | 45 °C |
| IDLH | 1.017 mg/m³ |
| Eragin dezake | tetrachloroethylene exposure (en) |
| Identifikatzaileak | |
| InChlKey | CYTYCFOTNPOANT-UHFFFAOYSA-N |
| CAS zenbakia | 127-18-4 |
| ChemSpider | 13837281 |
| PubChem | 31373 |
| Reaxys | 1304635 |
| Gmelin | 17300 |
| ChEBI | 101142 |
| ChEMBL | CHEMBL114062 |
| NBE zenbakia | 1897 |
| RTECS zenbakia | KX3850000 |
| ZVG | 13680 |
| DSSTox zenbakia | KX3850000 |
| EC zenbakia | 204-825-9 |
| ECHA | 100.004.388 |
| MeSH | D013750 |
| Human Metabolome Database | HMDB0041980 |
| UNII | TJ904HH8SN |
| KEGG | C06789 |
Sintesia aldatu
Konposatu organikoen zuzeneko klorazioaren bidez, 600 - 800 ° C eta 0,2 - 1 MPa-ko karbono-atomoekin eta lortutako produktuen destilazio zatikatuarekin.
Erreaktibitatea aldatu
150 ° C-tik aurrera, airearen oxigenoarekin erreakzionatu dezake, fosgenoa sortuz gero.
Cl2C=CCl2 + O2 -> 2 Cl2C=O
Hezetasunarekin kontaktuan, poliki-poliki deskonposatzen da, lurrun toxiko eta korrosiboak sortuz (HCl, azido triklorazetikoa, etab.).
Metal batzuekin (metal alkalinoak, lurralkalinoak, aluminioa) bortizki erreakzionatu dezake.
Toxikologia aldatu
Tetrakloroetilenoak larruazaletik koipe-geruza ezabatzen du. 100 ppm-ko kontzentraziotik aurrera, begien, arnasbideen, azalaren eta mukositateen narritadura gertatzen da. Arnasteak birikako edema eragin dezake. Gainera, zefalea, goragalea, bertigoa eta egoera narkotikoak eragin ditzake. Nerbio-sistema zentralean, gibelean eta giltzurrunetan kalte itzulezinak eragin daitezke.
Tetrakloroetilenoa kantzerigenoa den susmoa dago.[1] Tetrakloretilenoa arriskutsua da ingurumenerako, akuiferoetarako eta ur-bizitzarako bereziki. Isuria izanez gero, substantzia xurgatzaile batekin jaso daiteke.
Erreferentziak aldatu
- ↑ Tetrachloroethylene. in: IARC monograph. 63, 159 or..
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q410772
Multimedia: Tetrachloroethylene / Q410772
|
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |