Solipsismo

Norberaren gogotik kanpokoa ezagutzerik ez dagoela dioen teoria. Horren arabera, banakoaren gogoaren bidez esperimentatzen dena da esperientzia da ezagutza-iturri bakarra.

Solipsismoa[1] (latinezko [ego] solus ipse, euskaraz: «ni bakarrik existitzen naiz», esalditik ekarria) sinesmen metafisikoa da, hau da, norbera ziur egon daitekeen gauza bakarra bere gogamenaren existentzia dela, eta itxuraz inguratzen duen errealitatea ezaguezina da, eta, agian, norberaren niaren egoera mentalen parte besterik ez daiteke izan. Horrela, esperimentatzen ditugun objektu, pertsona eta gainerako guztiak gogamenaren jario hutsak lirateke, eta, beraz, gauza seguru bakarra norberaren existentzia da. Bestalde, gizabanako batek bere inguruan dagoela suposatzen duen guztia (berarentzat) benetan existitzen da, baina pertsona guztiek, berak izan ezik, kontzientzia eta/edo arima bat izan dezakete edo ez, eta Jainkoak edo jainko batek kontrolatu ditzakete.

Solipsismoaren karikatura.

Erreferentziak aldatu

  1. Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2010]

Kanpo estekak aldatu


  Artikulu hau filosofiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.