Opalo
Opaloa tenperatura nahiko baxuetan metatzen den eta edozein motatako arroken pitzaduretan ager daitekeen den gel mineraloidea da. Gehienetan limonitan, hareharrietan, erriolitan eta basaltoan ageri da.
 Opaloa | |
|---|---|
 | |
| Ezaugarri orokorrak | |
| Kategoria | Mineraloidea |
| Formula | Silize hidratatua, SiO2·nH2O |
| Dana sailkapena | 75.2.1.1 |
| Nickel-Strunz sailkapena | 4.DA.10 |
| Sistema kristalino | Amorfoa |
| Eponimoa | harribitxi |
| Identifikazioa | |
| Kolorea | Zuria, beltza, gorria, laranja, espektroaren ia kolore guztiak, gardena. Gutxitan kolore bakarrekoa. |
| Esfoliazioa | Ez |
| Distira | Beirakaretik erretxina itxurara |
| Pleokroismoa | Ez |
| Marra | Zuria |
| Disolbagarritasuna | Gazur beroan, baseetan, metanolean, azido humikoan, azido hidrofluorikoan |
Opalo hitza latinezko opalus hitzetik dator, eta hau grezierazko opallios ("harria") hitzetik.
Opaloaren ur-edukia ehuneko 2 eta 3 artekoa da normalean, baina %20 izatera irits daiteke. Kolore askotakoa izan daiteke, baina arruntenak zuri-beltzak dira eta arraroenak gorriaren eta beltzaren arteko nahasteak.
Opaloa fosilak era ditzakeen mineraloideetako bat da. Hala ere, opalodun fosilak ez dute interes zientifiko berezirik, bildumagileentzat ez bada.
