Martha Jungwirth

austriar margolaria

Martha Jungwirth (Viena, Austria, 1940ko urtarrilaren 15a) austriar margolaria da. 2024an Bilboko Guggenheimen 70 margolanek osatzen duten 1976-2023 atzera begirakoa eskaini dio.[1]

Martha Jungwirth
Bizitza
JaiotzaViena1940ko urtarrilaren 15a (84 urte)
Herrialdea Austria
Hezkuntza
HeziketaUniversity of Applied Arts Vienna (en) Itzuli
Irakaslea(k)Carl Unger (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakmargolaria
Jasotako sariak

Biografia

aldatu

Jungwirth Vienan jaio zen eta Vienako Arte Aplikatuen Unibertsitatean ikasi zuen 1956tik 1963ra. 1969tik 1990era arte, bera hil zen arte, Alfred Schmeller historialari eta museo zuzendariarekin ezkonduta egon zen.

Lan ibilbidea

aldatu

1967tik 1977ra irakasle jardun zuen. 1968an Realities taldea osatu zuen Franz Ringel, Peter Pongratz, Wolfgang Herzig, Robert Zeppel-Sperl eta Kurt Kocherscheidt-ekin.

Talde horrek pintura errealistagoa eta sozialki garrantzitsuagoa aldarrikatzen zuen, urte haietan nazioarteko panoraman nagusi zen estilo informalarekin alderatuta, nahiz eta Jungwirth-ek beti lan egin zuen pintura abstraktuaren eta figuratiboaren arteko mugan. 60ko hamarkadan bere lehen arrakasten ondoren, New Yorken denboraldi batean bizi izan zen, gero Austriara itzulita.

Jungwirthen lanak erakusketa ugaritan erakutsi dira, besteak beste, Ellasdocumentaren 6 (1977), Kunsthalle Kremsen (2014) eta Albertinan (2018).[2]

Vienako Estatu Operaren 2019-2020 denboraldirako, tamaina handiko koadro bat diseinatu zuen (176 m²). Troiako zaldia Museum in Progress-ek diseinatutako “Altzairuzko oihala” erakusketen zati gisa.[3]

Martha Jungwirth Vienan eta Neumarkt an der Raab-en bizi eta lan egiten du.

Batez ere, hizkuntza abstraktu propioarengatik da ezaguna, mundu fisikoaren behaketak eragina baitu. Askotan, ezusteko euskarrietan egiten ditu lanak, hala nola kartoian edo biltzeko paperean. Estilo inkonformistarengatik, forma akastunengatik eta kolore biziengatik nabarmentzen dira. Bere intuiziozko ikuspegia Espresionismo Abstraktuaren eta Informalismoaren arteko zubi gisa deskribatu da.[4]

Askotan, olio-pinturaren geruza ugari ematen ditu tonu dardarkarietan, eta ukitu pertsonalaren arrasto argia uzten du hatz-marken, marren eta, batzuetan, baita zapata-marken bidez ere.[5]

Sariak eta aintzatespenak

aldatu
  • 1964: Theodor Körner Fundazioaren Funtsaren Saria
  • 1966: Joan Miró saria (Bartzelona)
  • 1969: Lehen pintura-saria Austriako XX.Gazteen Kultur Astean (ÖJKW), Innsbruck-en
  • 1973: Vienako promozio-saria
  • 1974: Florentziako Grafiko Biurtekoaren Saria
  • 1982: Austriako Hezkuntza eta Arte Ministerio Federalaren saria
  • 1986: Vienako Arte Ederren Saria
  • 2012: Zientziaren eta Artearen Ohorezko Austriar Kondekorazioa
  • 2018: Oskar Kokoschka saria[6]
  • 2021: Austriako Estatuko Sari Nagusia[7]
  • 2022: Austriako Estatu Sari Handia[1]
  • 2024: Bilboko Guggenheimen 1976-2023 atzera begirakoa[1]

Erreferentziak

aldatu

Kanpo estekak

aldatu