Lankide:Errari/Proba orria

Artikulu hau, osorik edo zatiren batean, gaztelaniazko wikipediako «Purificación de agua potable» artikulutik itzulia izan da. Jatorrizko artikulu hori GFDL edo CC-BY-SA 3.0 lizentzien pean dago. Egileen zerrenda ikusteko, bisita ezazu jatorrizko artikuluaren historia orria.

Edateko ur arazte prozesuan, kalitate eta purutasun handiko ur edangarria lortzeko, mikroorganismoen eta hondakinen ezabapena hainbat pausutan egiten da. James Young Simpson-ek sortu zuen 1827. urtean , eta gizakiaren kontsumorako egindako lehen ur tratamendu eraginkor moduan ezagutzen den sistema da.

Erabilitako metodoen artean, besteak beste, iragazki, sedimentazio eta destilazio prozesu fisikoak daude; harea iragazki geldoak edo biologikoki aktiboa den karbonoa bezalako prozesu biologikoak; flokulazioa eta klorazioa bezalako prozesu kimikoak; eta argi ultramoreak bezalako erradiazio elektromagnetikoen erabilera.

Uraren arazketak partikula esekien, parasitoen, bakterioen, algen, birusen eta onddoen barne partikulen kontzentrazioa murriztu dezake, baita disolbatutako eta partikula batzuen kontzentrazioa.

Edateko uraren kalitate estandarrak normalean gobernuek edo nazioarteko arauek ezartzen dituzte. Arau horiek kutsatzaileen gutxieneko eta gehieneko kontzentrazioak izan ohi dituzte, uraren erabileraren arabera.

Ikusizko ikuskapenek ezin dute ura kalitate egokia den ala ez zehaztu. Prozedura sinpleak, hala nola irakiten edo etxeko karbono aktiboko iragazkia erabiltzean, ez dira nahikoa iturri ezezagun batetik uretan egon daitezkeen kutsatzaile guztiak tratatzeko. Iturburuko ur naturala ere - XIX. Mendetik helburu praktiko guztietarako segurutzat jotzen dena - gaur egun zer tratamendu mota behar den probatu behar da uraren kalitatea zehaztu aurretik. Analisi kimikoak eta mikrobiologikoak garestiak diren arren, arazketa metodo egokia erabakitzeko beharrezkoa den informazioa lortzeko modu bakarra dira.

Osasunaren Mundu Erakundearen (OME) 2007ko txosten baten arabera, 1.100 mila milioi pertsonak ez dute edateko ur hornidura hobetzeko sarbiderik; Beherako gaixotasunen urteko 4.000 mila milioi kasuen % 88 ur ez seguruei eta saneamendu eta higiene desegokiei egozten zaie, eta urtero 1,8 milioi pertsona hiltzen dira beherako gaixotasunengatik. OMEren ustez, beherako gaixotasun kasu horien % 94 saihestu daitezke ingurunea aldatuz gero, ur segurua eskuratzeko sarbidea barne. Ura etxean tratatzeko teknika errazak daude, hala nola klorazioa, iragazkiak eta eguzki desinfekzioa. Ur tratatua edukiontzi seguruetan biltegiratzeak urtero bizitza ugari salba dezakete. Uraren bidezko gaixotasunen ondorioz heriotzak murriztea osasun publikoaren helburu nagusia da garapen bidean dauden herrialdeetan.

Ura arazteko metodoak

Kloroarekin

Uraren desinfekzio prozesu nagusia da. Akzio germizidaren bidez, bakteria, lizun eta alga batzuk ezabatzen dituen konposatu kloratuak erabiltzen dira. Konposatu kloratu hauei esker uretan aurkitu ahal diren mikroorganismo patogenoen biztanleria orekan mantentzen da.

Filtrazioa barne ohantze bitartez

Uretan esekiduran dauden partikula handienak harrapatzen dituen filtrazio sistema da. Lodiera desberdina gordetzen duten hare geruza desberdinetan geratzen dira.

Ikatz aktibatu bidezko filtrazioa

Ikatz aktibatuak zenbait elementutan absortzio gaitasun handia aurkezten du, horregatik filtrazio mota hau ur tratamenduan aplikatzen da. Bere aplikazio nabarmenenak kloro zapore eta usainmenaren, sedimentuen eta konposatu organikoen murrizpena dira. Gainera, alderantzizko osmosietan aurre filtrazioan eta filtrazioan ostean ere erabiltzen da.

Filtrazio mota hau luperko ur arazketetan, uraren deklorazioan, ur putzuen arazketan eta tratatutako ur hondakinen fintasunean erabiltzen da.

Bere funtzionamendua oso sinplea da: ura ikatz aktiboa dagoen tokitik sartzen da, zutabearen goiko aldetik, grabitatearen edo presio artifizialaren ondorioz, beheranzko bidea hartzen du eta drenaje sistema bati esker berreskuratzen da.

Filtro leuntzailea

Kartutxo bidezko filtrazioa

Uraren leunketa fisikoa lortzeko azken fasea da, ura esekiduran egon daitezken hondakinak eta hau atxikitzeko gaitasuna duen paperezko filtroa duen dispositibo batetik pasatzen da. Filtro hau, 0.22 mikrako hondakinak atxikitzen ditu. Hala ere, garbigailu instalazioetan ohiko filtrazioa 5 mikrakoa da. Kartutxoa esekiduran dagoen gehiegizko hondakinaz zikintzen denean garbitu edo beste batengatik aldatzen da berriz erabili ahal izateko.

Ur leuntzaile

Leuntzailearen filtroan egiten da eta uraren gogortasuna kentzeko erabiltzen da (gatz kontzentrazio altua). Filtro honetan kaltzioa, sodioa eta magnesioa atxikitzeko erretzinak erabiltzen dira eta naturalak edo artifizialak izan daitezke, erretzinaren gainean flotatzen geratzen diren eta suspentsioan dauden solidoak (gatzak) drenatu egiten dira eta drenatze sistemara eramaten dira.

Alderantzizko osmosia

Ultra arazketa bezala ezagutzen da. Ur portzentai altuko eta portzentai baxuko banaketa egiten duen mintz erdiiragazkor eta presio altuetatik pasarazten da.

Solido diluituaren % 95etik % 99ra murriztea da mintz erdiiragazkor horren funtzioa, horrez gain, bakterien % 99 ere murritzeko gai da. Ura presio altu batekin pasatzen da mintzetik, ezpurutaunak atzekaldetik irtetzen direlarik, ur garbia aurrera eginez.

Beharrezkoa bada, bat mikra edo gutxiago atxikitzeko gaitasuna duen kartutxoa duen filtro batekin berriz leunduko da fisikoki.

Argi ultramore

Argi ultramoreak duen esprektoari esker bakteriak hiltzeko gai da, ura esterilizatuz.

Ozono sorgailua

Uraren ozonifikazioa

Ura argi ultramoreen pasatu ostean aplikatzen da; gas eta aire konbinazioa modu zuzen batean injektatzen da uretan, honek uraren konposatu organiko eta inorganikoen oxidazioa ahalbidetuko du, hauek suntsituz eta algen formazioa eta usteltzea ekidituz.

Ozonoaren desinfekzioaren etekina sartutako ozrno kantitatearen araberakoa eta kontaktu denborarekin zer ikusi du.

Ur eramangarriaren arazketa

Ur edangarria arazteko gailuak eta metodoak desinfektatzeko eta tratatzeko larrialdietan edo urruneko lekuetan erabiltzeko eskuragarri daude. Desinfekzioa da helburu nagusia, izan ere, zaporea, usaina, itxura eta arrasto kutsadura kimikoa bezalako kontu estetikoek ez dute ur edangarriaren epe laburreko segurtasunean eragiten.

Ikus, gainera

Erreferentziak

Warild Health Organization an American.Número 481 vol. 3
Procesos de potabilización del agua e influencia del tratamiento de ozonización.
Tratamiento de aguas para abastecimiento público.G.Gomella-H Guerre.Editores Técnicos Asociados S.A