Ofikleido: berrikuspenen arteko aldeak

'''Ofikleidoa''' edo '''figlea''' ([[frantses]]etik ''bugle'', ''ophicléide''ek eragina; [[greziera]]tik ''hophis'', sugea eta ''kleis'', giltza) [[metalezko haize instrumentu|metalezko haize musika tresna]] bat da, [[letoi|latoizkoletoizko]] hodi luze batez eratua, erditik tolestua, diametroa gehitzen doana bere ahokaduratik kanpairaino, eta airearen igarotzea itxi eta ireki egiten duten giltzekin.

Ofikleidoa, giltzadun [[korneta]]k eta ''quinticlave'' deituriko ofikleido altua bezala (bere familiako beste bi partaideak), beste haizezko musika tresnek ez duten moduko digitazio sistema bat du. Giltza guztiak, bat izan ezik, ohi itxita egoten dira eta jotzaileak giltzari dagokion palanka zapaltzen duenean bakarrik irekitzen dira. Justu kanpaiaren azpian dago tonu zuloen estalkirik handiena, baina ohi irekita egoten da eta palanka zapaltzen denean pakarrikbakarrik ixten da.

Badaude ofikleido edo figlea [[1817]]an asmatua eta [[1821]]ean Jean Hilaire Asté musika tresna egileak patentatua izan zela dioten berriak. [[Orkestra]] erromantikoan, metalen sekzioko egiturako muina da, [[Pizkundea|Pizkundeko]] [[serpentoi]]aren ordez. Bere inguruan tolesten den hodi luze batetazbatez eratua dago, eta [[ahoko]] batekin interpretatzen da, metalezko gainontzeko haize musika tresnetan bezala. Hasiera batean, bederatzi giltza zituen, eta, ondoren, beste hiru gehitu zitzaizkion, hamabira heldu arte. Ofikleidoaren familiaren musika tresna ezberdinak Si [[bemol]], Do, Mi bemol edo Fan afinatuak egon daitezke. Familia honetako musika tresnarik ohikoena, Si bemol edo Doan afinaturiko figle baxua da.

Ofikleidoa, [[tuba]] eta [[eufonio]] edo bonbardinoagatik ordeztua izan zen, [[Italia]] aldean [[XX. mendea|XX. mende]] hasierarartehasierara arte ezaguna izaten jarraitu zuen arren, eta oraindik gaur egun, profesionalki joa da. Azken figle handienetako bat [[Sam Hughes]] izan zen.