Erlijio: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
→b) Keinu eta jarrera erritualak: estekak |
|||
186. lerroa:
Zeinuen artean, irekiak eta itxiak bereizten dira: haien esanahi tradizionala (zauriak edo suntsipen markak, tranpak, etxeei buruzko erreferentziak - "Tektiformeak",...) edo haien interpretazio sexualista (irekiak edo maskulinoak, itxiak edo femeninoak) ia inork jada onartzen ez dituenak. Ohiko konbinazioa bisonte-zaldi bikotearen gainean garatzen da: mitograma hirugarren espezie nagusiren batekin osatzen da (oreina edo ahuntza, adibidez) eta zeinu gehigarri ezberdinekin.
Labar-santutegi batzuk konplexuagoak dira aretoen eta dibertimenduen antolamenduagatik edo paneletan eta frisoetan gaiak pilatzeagatik: suposatzen da horietan artista (edo ofizial) taldeen presentzia errepikatu behar izan zela hurbileko zenbait garaitan edo denboran bananduta. Horixe pentsa daiteke [[Ekain]], [[Altxerri]], [[Erbera|Erberua]] eta, agian, [[Arenazako leizea|Arenaza]], [[Santimamiñe]] edo [[Haristoi|Haristoiko]] irudi margotu edo grabatuak galerietan edo taldeetan zabaltzeari buruz. Beste leku batzuk, berriz, "Santutegi txikiak" izan daitezke, antzeko teknika eta estiloarekin egindako animalia gutxirekin, zalantzarik gabe, behin bakarrik: horrela [[Venta Laperra (leizea)|Venta Laperra]], [[Sinhikoleko Karbia]], [[Sasisiloaga]], [[Alkerdiko leizea|Alkerdi]] edo
==== b) Keinu eta jarrera erritualak ====
Keinu eta jarrera erritualak arte paleolitikoan. Arte paleolitikoan, lekuaren aukeraketa, labar-lanen exekuzioa eta ondorengo erabilera, neurri handi batean, kodetutako keinu batzuekin batera joango ziren: hau da, bere arauak mendeetan zehar eta milurtekoetan zehar kontserbatzen eta transmititzen ziren erritu batez -ez nagusiki erlijiosoa-.
196. lerroa:
Leroi-Gourhanek, hormako eremu jakin bati buruzko gai bat exekutatu nahi zuenak arazorik gabe har dezakeen azalerari erreferentzia egiteko erabiltzen duen "eskuzko eremua" kontzeptua ere aplika dakioke mugiarazitako arteari, "Ikus-eremua" edo "mentala" den aldetik, hau da, grabatzaileak edo margolariak mentalki hartzen duen eremua, non modu arrazionalean banatu behar dituen egin nahi den konposizioa osatzen duten elementuak.
Banaketa hori pentsatuta, exekuzioaren ordena logiko, hierarkiko eta kronologiko bat egon behar zen: horren arabera, hutsuneak errespetatu ziren, gaiak osatu ziren edo lehendik zeuden elementuak baliatu ziren (inguruak, erliebeak, pitzadurak,...). Ez dira gai multzo horietan egituratzen diren elementu guztiak ("handiagoak", "
Torreko hezur apainduan kasu garrantzitsu bat dugu, non gainjartze sail zorioneko batek eta obliterazio partzialen eta elkarren ondoan jartze eta elkartze tematikoen arteko erlazio logikoak (I. Barandiarán 1971: 58-61) bere figuren exekuzio-ordena oso probablea ziurtatzera eraman
Suposatu behar da, beraz, paleolito egileak
J. Clottes eta C. Couraud, azkenaldian, [[Labar-artea|labar-artean]] erabilitako teknikaren beraren balio sinbolikoa azpimarratzen ari dira: pintatutako irudiak ikusgarriagoak izateaz gain, agian kontzeptualki garrantzitsuenak ere badira ("santutegiko" esanguratsuenak).
P. G. Bahn, bestalde, adierazten ari da uraren mitologia beharbada faktore jator eta erabakigarria izan daitekeela labar-artearen jatorrian eta banaketan zenbait eremutan.
Bahnek Pirinioetako "santutegiei" buruz egindako oharren arabera, lotura nabari da haien eta ezohiko ur korronteen artean, baita [[Terma|iturri termalekin]] ere. Argi dago bat bakarra izan zitekeela Isturitzeko kono estalagmitikoaren grabatu eta [[Behe-erliebe|baxuerliebe]] guztiak egin zituen artisaua, beste bat [[Berroberria|Berroberriko]] [[arpoi]] [[Madeleine aldia|magdaleniarrak]] egin eta grabatu behar zituena, hezurrak ebaki eta Gravetiense de [[Bolinkoba|Bolinkobako]] dozena erdi piezen gainean markak egin zituena, beste bat Ekainen margotutako zaldi batzuen egilea, edo.
J. M.ª APELLÁNIZ azken urteotan esku eta maisuen identifikazioaz ari da, hainbat paneletan eta labar-artearekin batera (Apellaniz 1982): eta, horrela, uste izan du zenbait jarduketa osagarri aipa ditzakeela – Bigarren esku-hartze batek (edo "esku" batek) erantsitako ukituekin – Ekaingo "maisuaren" obrari buruz, Altxerrin, etab.
[[Arte higigarri|Arte higigarrian]], distantzia handi samarrera aurkitutako piezen arteko antzekotasunak hain indartsuak dira, non ziurtatuko den esku berak sortu zituela, eta horregatik artisauak leku batetik bestera bidaiatu zuela edo lanak berak
Kobazuloen barnealdeko gune apainduetako batzuk bisitatu izanaren ebidentziak daude: gela horiek zeharkatzen dituzten edo apaindutako panelen aurrean gelditzen diren oinatzak daude (Clastres de Niaux reseaun edo Fontanet: biak Pirinioetan), baita balizko bisitariek jaurtitako tea- edo janari-hondarrak ere. Montespaneko modelatuak aztertzen ari direnen arabera, oin-aztarna ugariz inguratuta zeuden lurraren lokatzaren gainean. Enlène-Trois Frèreseko espeleologia gunean estalaktita zatiak eta animalien hezurrak jarri ziren, apaindutako panel batzuetaranzko ibilbideak seinalatuz bezala; Erberuako galeria apainduen ondoan, su egin zuten eta bertan bizi behar izan zuten. Erberuan bertan, grabatu edo margotutako guneetatik gertu dauden hormako pitzaduretan dauden hezur zati batzuk daude, Trois-Frèresen adierazten den bezala. Haristoiko lehen irudi multzotik gertu dagoen gune bat dago, non norbaitek estalagmitiko formazio zati bat hautsi zuen. Ziur gaude – Kasu hauetan Pirinioetan – Goi Paleolitoko garai haietan izan zirela halako bisitak eta ekintzak, labar-artearen panelekin lotu daitezkeenak. Ez dakigu, egia esan, zein izan zen bisita horien arrazoia.
|