Subjektu (gramatika): berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary Etiketa: 2017 wikitestu editorearekin |
No edit summary Etiketa: 2017 wikitestu editorearekin |
||
6. lerroa:
Euskara [[hizkuntza ergatibo]]a dela azpimarratzen dute gramatika guztiek. Eta horren froga gisa, ondoko adibideak bezalakoak erabiltzen dira<ref>{{erreferentzia|egilea=Euskara Institutua|argitaletxea=EHU|izenburua=Egitura ergatiboa|lana=Sareko Euskal Gramatika (SEG)|url=www.ehu.eus/seg|ISBN=978-84-693-9891-3}}:
{{esaera2|Mirenek Jon ikusi du<br />Jon berandu etorri da}}
Bi adibide horietan ageri da Jon izen sintagma. Baina lehenbiziko perpausean Jon [[objektu zuzen]]a da, eta bigarrenean, aldiz, perpausaren subjektua. Harrigarria gertatzen da hori, morfologiaz aberatsa den euskara bezalako hizkuntza batean, [[postposizio]]ak erabiltzen baititugu kasuak markatzeko. Baina adibide horietan Jon izen sintagmak, bi funtzio sintaktiko aski desberdin izanik ere (objektua eta subjektua) inolako markarik gabe ageri da. Areago, beste perpaus batzuetan, subjektua izanik, marka berezi bat hartzen du. Konparatu hurrengo adibide hauek:
{{esaera2|Jon berandu etorri da<br />Jonek kilo bat sagar erosi du}}
Kasuak, ikusten denez, ez datoz bat funtzio sintaktikoekin. Fenomeno hau ez dator bat inguruko hizkuntzekin, [[ingeles]]ez edo [[frantses]]ez, esaterako, kasuak eta funtzio sintaktikoak elkarrekin loturik baitaude. Eta azalpen hau eman izan da euskararen kontua azaltzeko orduan:
| |||