Leodegundiaren eztei-kanta: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
9. lerroa:
Hogeita bederatzi ahapaldiz osatuta dago, eta [[Latin|latinez]] dago idatzia.
[[Jose Luis Ansorena]] adituaren iritziz, kantuan birritan aipatzen den ''tibia'' forma, [[Txistu (musika tresna)|txistu]] formako [[txirula]] zahar baten adierazgarri izan daiteke<ref>{{Erreferentzia|izena=Ansorena Miranda, José Luis,|abizena=1928-|izenburua=Txistua eta txistulariak = El txistu y los txistularis|argitaletxea=Kutxa Fundazioa = Fundación Kutxa|data=1996|url=https://www.worldcat.org/oclc/851041904|isbn=8471732882|pmc=851041904}}</ref>.
Aipagarria da nola kantua era berean [[akrostiko]] bat den (ikus beherago). Ahapaldi bakoitzeko lehenengo letra hurrenez hurren jarriz gero, esaldi edo akrostiko hori osatzen da; honako esaldia hain zuzen: "Leodegundia pulcra Ordonii Filia", Leodegundia [[Ordoño I.a Asturietakoa|Ordoñoren]] alaba ederra. Bertsoetan zein akrostikoan Leodegundiari loreak esaten zaizkion arren, ez dago senargaiaren izenaren aipu bakarra ere. Izatez, ez dakigu seguru nor izan zen Leodegundiaren senarra; Iruñeko errege, seguruenik, baina litekeena da [[Gartzea Eneko|Gartzia Eneko]] edo [[Ximeno Iruñekoa]] izatea.
|