Ruhren okupazioa: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t →‎Inbasioa: barne lotura zuzenketa
8. lerroa:
[[Raymond Poincaré]] frantziako [[lehen ministro]]ak abiarazi zuen inbasioa, [[1923]]an. Helburua Ruhr eskualdea okupatzea zen orduko Alemaniako [[harrikatz|ikatz]], [[burdina|burdin]] eta [[altzairu]]aren erdigune garrantzitsuena.
 
Okupazioa [[indarkeria-ez aktiboa|erresistentzia pasiboarekin]] erantzun zen. [[Indarkeria eza|Biolentzia ez]]a izan zen ohikoena nahiz eta sabotai batzuk egon. Alemaniako gobernuak bere eskualde horren alde egin bazuen ere, azkenean estrategia bakezale honek porrot egin zuen.
 
[[Alemania]]n ezinegona areagotu zuen eta besteak beste [[nazionalsozialismo|naziek]] estatu kolpea edo [[Municheko PushPutscha
]]a delakoa egin zuten. Nahiz eta estatu kolpe honek porrota izan, naziek eta ohiartzun eta laguntasun handia izan zuten Alemaniako gizarte zati handi batean.
 
[[Gustav Stresemann]]ek gidatutako gobernuak ezin izan zion arazoari erantzun egoki bat eman eta irailean [[greba]]k bertan behera utzi zituzten.
16 ⟶ 17 lerroa:
Mundu mailan Alemaniaren aldeko jarrera handitu egin zen baina herrialdeek ez zuten ezer egin okupazioa izatez legala zelako [[Versaillesko Ituna]]ren arabera.
 
Frantziarrak beraiek ere arazo ekonomikoak zituztela, azkenean [[Dawes Plana]] onartu zuten eta 1925eko uztailan eta abuztuan alde egin zuen azkenengo lurralde okupatuetatik. Azkenengo [[gudari]] frantsesak [[Düsseldorf]], [[Duisburg]] yeta [[DuisburgoDuisburg]]-[[Ruhrort]]en portu garrantzitsua utzi zuten [[1925]]ko abuztuaren 25ean eta horrela amaitu zen okupazioa.
 
== Alemaniako erresistentzia pasiboaren amaiera ==