Bi anai: berrikuspenen arteko aldeak

Txoria narratzaile betiere, bi anaiak lo daudelarik, aita hil egiten da. Herriko apaiza dago anaien etxean eta leihotik aran arboladia ikustean, txikitako oroitzapen malenkoniatsua datorkio gogora, nola San Juan egunean hara joaten ziren aranak lapurtzera eta nekazariaren kexuz orduko apaizak horrelakorik ez egiteko esan zien samurki. Bi anaiak lo bistan dituela, beste gertaera bat oroitzen du, nola Pauloren aita Danielen adimen urritasunaz kezkaturik zegoen, ume bat bezalakoa izan arren gogo sexuala erakusten zuela (hazia isurtzeni

surtzen zuela eta abar), nola Paulo eta Daniel trena ikustera joaten ziren, eskolan Danieli iseka egiten ziotela. Pentsamendu horietan murgildurik apaizak lo hartzen du.