Carl Wilhelm Scheele: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary |
No edit summary |
||
32. lerroa:
[[1765]]ean, ospe handiko CM Kjellström botikariarekin lan egin zuen [[Malmö]]n eta Lundeko irakasle zen -geroago, kimikako irakasle izango zen [[Stockholm]]en- Anders Jahan Retzius ezagutu zuen. [[1767]] eta [[1769]] artean iritsi zen [[Stockholm|Stockholmera]] eta botikari lanean aritu zen.
Graduondoko ikasketen fruitu izan zen [[1772]]-[[1773]] urte bitarteko [[oxigenoa]]ren eta [[nitrogenoa]]ren aurkikuntza, eta erabat zehaztuta agertzen da hori [[1777]]an argitaratutako ''Chemische Abhandlung von der Luft und der Feuer'' lanean (''Aire eta suaren tratatu kimikoa''), bere ospea [[Joseph Priestley]]rekin ere partekatzen du, [[1774]]an egin baitzuen honek ere, bere kabuz, aurkikuntza hori.
Oharkabean ia, beste elementu kimiko batzuk ere aurkitu zituen: [[bario]]a ([[1774]]), [[kloro]]a ([[1774]]), [[manganeso|manganesoa]] ([[1774]]) eta [[molibdeno]]a ([[1778]]) beste konposatu batzuen artean. [[Azido tartariko]]a, [[manganesoaren gatz]]ak, [[artsenamina]] eta [[kobre artseniato]]a; zenbait metalen oxidazio egoerak ere zehaztu zituen.
Argiak [[zilar]]raren konposatuen gaietan duen eragina aurkitu zuen, eta era horretara [[fotokimika]]ren eta [[argazkigintza|fotografiaren]] oinarriak ezarri zituen. ''[[Scheelita]]'' mineralak zientzialari horren omenez du izena.
[[Wolfram]]aren aurkikuntza ere esleitu izan ohi zaio, baina [[Scheelita]] izan zen iradoki zuen minerala -garai hartan, ''tunsten'' izenekoa, CaWO4-
[[1774]]an, Jonas Bergiusek Zientzietako Errege Akademiako kide izateko izendatu zuen eta horrela egin zuten [[1775]]eko [[otsailaren 4]]an. [[1777]]ko [[urriaren 29]]an eseri zen han lehenengo aldiz eta behingoz. [[Azaroaren 11]]n gainditu zuen ohore handiz botikari izateko azterketa.
|