[[PertsiaPersia|Pertsiarrek]]rrek, [[asiria]]rrek, [[babiloniababiloniar Inperioa|babiloniarrek]]rrek, [[kartago]]tarrek, [[etrusko]]ek, [[txinatxinako Herri Errepublika|txinatarrek]]tarrek eta [[peru]]arrek bazituzten errepideak baina haiek egindakoen arrastorik ordea, gaur egun ez da ia geratzen. Pertsiako [[errege bide]]ak, esaterako, 2857 kilometro zituen eta K.a. 35000. urtetik K.o. 300. urtera bitartean erabili zen. [[Erroma]]tarrak izan ziren, baina, errepideak egiteko teknikak lantzen hasi ziren lehendabizikoak; beren [[inperio]]a hedatzeko eta zaintzeko 85.000 kilometroko errepide edo [[galtzada (argipena)|galtzada]] sarea hedatu zuten; inperioren gainbeherarekin betera galduz joan ziren arren, horietako zenbaitek iraun du gaur egunera arte. [[Erdi Aroa]]n [[erromes-bide]] nagusiei eutsi zitzaien, errepide berririk egin gabe, itsasoa edo ibaiak zirelako merkataritzarako bide nagusiak. [[XVIII. mendemendea]]ann, errepideak egiteari berriro ekin zitzaionean [[gainazal]] hobeak lantzen hasi ziren. Langintza horretan [[Trésaguet]] frantziarra eta [[Teldord]] eta [[John Loudon McAdam|McAdam]] eskoziarrak nabarmendu ziren. [[1902]]an ''[[macadam]]'' izeneko gainazala nagusitu zen; harri koskor zanpatuz egiten zen, alkaterna geruzaz estalia. Gaur egun, beribil kopurua haztearekin batera errepide sareak ere hedatu dira.<ref>''Lur Entziklopedia''</ref>
