Kolonbiako Indar Armatu Iraultzaileak: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Addbot (eztabaida | ekarpenak)
t Robota: hizkuntza arteko 37 lotura lekualdatzen; aurrerantzean Wikidata webgunean izango dira, d:q155801 orrian
Aihotz (eztabaida | ekarpenak)
No edit summary
1. lerroa:
{| border=1 align=right cellpadding=4 cellspacing=0 width=300 style="margin: 0 0 1em 1em; background: #f9f9f9; border: 1px #aaa solid; border-collapse: collapse; font-size: 85%;"
|+ <big><big>''' Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia - Ejército del Pueblo ''' </big></big>
|-
! align="left" | Anagrama:
| [[Fitxategi:Flag of the FARC-EP (cuadrado).jpg|150px]]
|-
! align="left" | Siglak:
41 ⟶ 44 lerroa:
[[1982]]ko maiatzeko zazpigarren konferentzian, FARCek bere burua Herriaren Armada izendatu zuen ('''FARC-EP'''). [[1984]]ko [[maiatzaren 28]]an, Gidaritzaren eta 27 fronteetako buruzagien arteko bilera baten ostean, su-etena aldarrikatu zuen, Belisario Betancourt-en gobernuarekin sinaturiko akordioen testuinguruan (La Uribeko Akordioak). Horrela, FARCek mugimendu politiko berri baten sorrera proposatu zuen: [[Union Patriotica]] (UP). su-etena [[1985]]ean amaitu zen, indar paramilitarrek UPko ehunka kide hil ondoren. [[1987]]an, FARCek, [[ELN-UC|ELNk]] eta [[M-19]]ak [[Coordinadora Guerrillera Simon Bolivar|Coordinadora Guerrillera Simón Bolivar]] sortu zuten. [[1990]]eko [[abenduaren 9]]an, hauteskunde konstituienteak ospatzen ari zirela, Kolonbiako armadak, gerra deklaraziorik gabe, Casa Verde-aren aurkako operazioa hasi zuen. Bertan FARCeko Idazkaritza Nazionala zegoen, baina armadak bere erasoan porrot egin zuen.
 
[[Fitxategi:Revolutionary Armed Forces of Colombia (FARC) insurgents.GIF|thumb|right|250px|FARCeko kideak [[1998]]an]]
[[1991]]n Kolonbiako talde armatu iraultzaile ugari desmobilizatu zen, ia ezeren truke. FARCek ez zuen prozesu horretan parte hartu. Desmobilizazio horren ondoren, Simón Bolivar Koordinadora Gerrillariak estaturekin negoziatzeari ekin zion. [[1991]]ko [[ekainaren 3]]an Koordinadoraren eta gobernuaren arteko negoziazioak hasi ziren, [[Venezuela]]n lehenik eta [[Mexiko]]n ondoren. FARCen eta ELNren negoziazio prozesua [[1993]]an apurtu zen, eta Koordinadora desegin zen. [[1998]]an gobernuarekin lortutako akordioen ondorioz, distentsio guneak sortu ziren, hau da, gobernuaren presentzia militarrik gabeko guneak. Lurralde horietan gerrillariek administrazioa euren gain hartu zuten. [[1990eko hamarkada]]n FARCek 10.000 bat gerrillari zituen, herrialde osoan hedaturiko 70 frontetan banaturik. [[2002]]an distentsio guneekin amaitu zuen gobernuak, eta enfrentamenduek ez dute etenik izan, negoziaziorako deiekin batera.
 
== Ikus, gainera ==
* [[ELN-UC|Kolonbiako Nazio Askapenerako Armada]], ELN-UC