Basodilatazio

Odol-hodien diametroa handiagotzea, paretetako gihar-zuntzak lasaitzen direnean gertatzen dena eta presio arteriala txikiagotzea eragiten duena

Fisiologia arloan, basodilatazioa, hodi-dilatazioa edo hodi-zabalkuntza[1] odol-hodien (arteriak eta zainak) barne-diametroa handitzeak ahalbidetzen duen odol-fluxua handitzea da. Basodilatazioa eragiten duten substantziei hodi-zabaltzaileak esaten zaie. Basodilatazioaren aurkako fenomenoa basokonstrikzioa da.[2]

3D-ko animazioa; ezkerraldean odol -hodi normala eta eskuinaldean basolitatua

Fisiologia

aldatu

Odol-hodien horman dagoen muskulu lisoaren erlaxazioak eragiten du basodilatazioa. Erlaxazio horrek hodien argiaren erradioa handitzen du eta odol-fluxua handitzea ahalbidetzen du. Horma baskularreko muskulu leunak estimulu desberdinei erantzuten die, besteak beste, nerbio-sistema autonomoaren aferentziei, hantura-zelulek eta farmako ugarik sekretatutako substantziei.

Basodilatazioaren funtzio fisiologiko nagusia organo edo ehun batera iristen den odol-fluxua areagotzea da. Adibidez, garuneko arterien basodilatazioak garunera odola iristea areagotzen du eta arteria koronarioen basodilatazioak bihotzeko odol-fluxua areagotzen du. Basodilatazioaren ondorioz, odol-presioa murriztu daiteke, arterietan gertatzen denean.[2]

Erreferentziak

aldatu
  1. Euskalterm: [Kardiologia Hiztegia] [2021]
  2. a b Tortora-Derrickson: Principios de Anatomía y Fisiología. 11. edizioa, 2006

Kanpo estekak

aldatu


  Artikulu hau anatomiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.