Autorretratua ispilu konbexuan
Autorretratua ispilu konbexuan Parmigianinoren margolana da, 1524 inguruan egina. Egun, Vienako Kunsthistorisches Museumen dago.
Autorretratua ispilu konbexuan | |
---|---|
Jatorria | |
Sortzailea(k) | Parmigianino |
Sorrera-urtea | 1520(e)ko hamarkada |
Izenburua | Selbstbildnis im Konvexspiegel |
Mugimendua | Goi Pizkundea manierismoa |
Ezaugarriak | |
Materiala(k) | olio-pintura eta panel (en) |
Dimentsioak | 24,4 () × 24,4 () × 24,4 () cm |
Genero artistikoa | Autorretratua |
Egile-eskubideak | jabetza publiko |
Deskribapena | |
Kokapena | |
Lekua | Kunsthistorisches Museum |
Bilduma | Kunsthistorisches Museum |
Inbentarioa | GG_286 |
Jabea | Klemente VII.a |
Argumentu nagusia | Parmigianinoa |
Margolanak artista irudikatzen du, garaian hogeita bat urte zituela, gela batean eta distortsionatuta, ispilu konbexu baten ondorioz. Hala, aurrealdeko eskua luzaturik agertzen da. Obra propio horretarako prestatutako gainazal konbexu batean dago pintaturik, ispilu konbexu baten balitz bezala.
Giorgio Vasarik aipatzen du Parmigianinok obra hau berekin eraman zuela Erromara 1525ean bezero potentzialei erakusteko, bere talentuaren froga gisa. Klemente VII.ak jaso zuen dohaintzan obra, eta gero Pietro Arentino idazleak, zeinaren etxean ikusi baitzuen Vasarik berak, artean umea zelarik. Gero, Valerio Belli eskultoreak erosi zuen. Andrea Palladioren bitartekaritza zela eta, Alessandro Vittoriak eskuratu zuen obra 1560an, eta hark Rodolfo II.ari eman zion. 1608an iritsi zen Pragara, eta 1777an Habsburgotarren bilduma inperialaren parte izatera pasatu zen, Correggioren lana zela erregistratuta.