María Josefa Ascargorta y Rivera
María Josefa Ascargorta y Rivera (Madril, c. 1800 – 1850) Espainiako margolaria izan zen.
| María Josefa Ascargorta y Rivera | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Madril, 1800 |
| Heriotza | Madril, 1850 (49/50 urte) |
| Irakaslea(k) | Vicente López Portaña |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | margolaria eta irakaslea |
| Kidetza | San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademia |
Biografia aldatu
1800 inguruan jaio zen, Madrilen. Arte-ikasketak egin zituen Fuencarral kaleko Andereñoentzako Marrazketa Estudioan, San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademiaren mendeko zentroan, eta Vicente López y Portañaren ikasle izan zen.[1][1][2] Sartu eta gutxira, bere marrazkien kalitateak irakasleen arreta piztu zuen, eta 1820ko urtarrilaren 23an aurkeztu zizkion Akademiako Ohiko Batzarrari.[1] Hori dela eta, 1820ko apirilaren 5ean, Ascargortak, bere ikaskide Luisa Marchorirekin batera, zuzentzaile-lana jaso zuen Señoritas Marrazketa-Estudioan. 1821eko azaroaren 27an, urteko 1000 errealeko hornidura esleitu zitzaion.[2] Lan horretan, bere ardurapean zituen emakumeengan ezarri zituen bere interesak, eta, neurri batean, ez zuen aintzat hartu bere bilakaera.
Urte batzuk geroago, 1828an, irakasle askok artista izateagatik aintzatespen handiagoa lortu nahi izan zuten testuinguruan, eta Ascargortak eskaera bat aurkeztu zion San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademiari meritu-akademiko gisa onartzeko, zale gisa. Horretarako, Kristo Nazarenoaren kopia bat egin zuen, Luis de Moralesen kopia, gaur egun Errege Akademian gordeta dagoena.[2][1] Hala ere, isilpeko bozketa baten ondoren, batzordeak eztabaidatu egin zuen eta 1828ko azaroaren 2an, Historiako Pinturaren espezialitatean, supernumerario-maila bakarrik eman zioten.[2][3] Pérez-Martinen arabera, agian Batzordeak ez zion eskatutako gradua eman gizarte klase apalago batekoa zelako eta lanbidez margolaria zelako.[2]
Aldi berean, Luisa Marchorik, Juan Antonio Riberaren jarraitzaileak, ere titulu bera jaso zuen. Maria Josefa Ascargortak San Fernandoko Errege Akademiako idazkariari egindako gutun batean, honako hau adierazi zuen: «Meritu akademiko supernumerarioko titulua jaso dut, San Fernandoko Errege Akademiak zintzo jokatu duela esanez, eta korporazio horrek nire eskaerari erantzun ez badio ere, V. S.A.k bere ofizioan esan zidan bezala, orain arte ezezaguna den titulu bat sortu du niretzat eta eskertuta nago»[4]
Erreferentziak aldatu
- ↑ a b c d Ascargorta y Rivera, María Josefa. Cristo Nazareno. .
- ↑ a b c d e Pérez-Martín, Mariángeles. (2018). ««De repente» y «de pensado». El acceso a la formación artística en el siglo XIX» El tiempo y el arte. Reflexiones sobre el gusto vol. 4: 611..
- ↑ Aipuaren errorea: Konpondu beharreko erreferentzia kodea dago orri honetan:
ez da testurik eman
:2izeneko erreferentziarako - ↑ Pérez Martín, María Ángeles. (2019). Ilustres e ilustradas. Académicas de Bellas Artes en España (ss. XVIII-XIX). .
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q109771476
