Lekukoa[1] zerbaiten lekukotasuna ematen duen pertsona da, bereziki auzi batean.[2] Zuzenbidean, lekukoa figura prozesala da. Eztabaidagai den gaia ebazteko auzilarietako batek ezagutzen dituen eta garrantzitsutzat jotzen dituen egitateei buruz auzitegi baten aurrean deklaratzen duen pertsona da. Deklarazio horrek lekukotza izena du. Lekukoa presentziala edo ez-presentziala izan daiteke (entzun edo kontatu dioten zerbaiti buruz deklaratzen duena).

Erreferentziak aldatu

  1. Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2007]
  2. Euskaltzaindia. Lekuko. in: Euskaltzaindiaren Hiztegia..

Kanpo estekak aldatu


  Artikulu hau zuzenbideari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.