Lauira
Gerstmann-en sindromea gaixotasun neurologiko arraro bat da. Berau burbuineko lesio batek eragiten du, hain zuzen ere, tetradaz ezaugarritzen da: agrafia (idatziz ideiak adierazteko gaitasunaren desoreka), agnosia digitala (eskuko hatzak identifikatzeko ezintasuna), akalkulia (ariketa aritmetiko sinpleak egiteko ezintasuna) eta ezker-eskuinaren orientazio eza. Lobulu parietalak, haurreneko inpultsu sentsorialak jaso, erlazionatu, analizatu eta sortzen ditu. Lobulu parietan menperatzailearen lesioetan, hizkuntzaren aspektu logiko-gramatikal eta sintaktikoan, kalkuluan eta gorputzaren parte ezberdinen identifikazioan (ezker-eskuin aldeen desberdintasuna eta goiko eta beheko aldeena) akatsak sortzen dira. Lengoaiaren funtzioak hemisferio menperatzailean kokatzen dira. Bere lesioek lengoaia eta entzumen-ikusmen, ikusmen-ukimen, entzumen-ukimen,… era gurutzatuko funtzioekin erlazionatuta daudenei eragiten die. Lehenengo aldiz, Josef Gerstmannek deskribatu zuen 1924. urtean. Batez ere helduei eragiten die; hala ere sindrome honen forma oso arraro bat deskribatu da haurrengan. Sindrome arraro hau Gerstmanen garapeneko sindromea bezala izendatuta dago. Batez ere, zailtasunak egoten dira lesio fokalik gabeko, biparietalen funtzio ezaren bidez irakurketan eta jokabideen trastornoetan. Gerstmannen sidromea, lobulu parietal menperatzailearen edozein motatako lesio fokalen bidez eragin daiteke. Zeinetan, eskumatien kasuan ezkerra da; eta batez ere, lobulu parietaleko girus angularis-ari eragiten dioten lesioekin. Bestalde, sindrome honen forma zatikatuak ere badaude