Neurotizismo
Psikologian, neurotizismoa, aldakortasun emozionala edo ezegonkortasun emozionala[1] bost faktoreko nortasun-ereduaren dimentsioetako bat da. Neurotizismoa ezaugarri psikologiko egonkor samarra da, eta nortasunaren zati bat definitzen du,[2] ezaugarri horretan puntuazio altua lortzen duenarentzat: ezegonkortasun emozionala, antsietate-tasa handiak, kezka- eta tentsio-egoera etengabea, erruduntasunerako joerarekin eta, oro har, sintomatologia psikosomatikoarekin lotuta. Neurotizismo hitza Hans Eysenckek sortu zuen. Ezegonkortasun emozional jasaten duten pertsonek beren kezka eta pentsamendu negatiboekin jarraitzeko aukera ematen dieten gertaera negatiboekiko pertzepzio partziala izaten dute. Faktore-analisiaren bidez ikertutako ezaugarri hori dimentsionala da, hau da, pertsona orok neurri handiagoan edo txikiagoan puntuatzen du ezaugarri horretan, eta biztanleriaren batez bestekotik nabarmen urruntzen diren pertsonek bakarrik izango dituzte anomaliak beren jokabidean, kasurik larrienetan nahasmendutzat baino ez hartuz.
Erreferentziak aldatu
- ↑ Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2008]
- ↑ Costa, P.T. & McCrae, R.R. (1992). NEO-PI-R Professional manual: Revised NEO Personality Inventory (NEO PI-R) and NEO Five-Factor Inventory (Neo-FFI). Odessa, Fl: Psychological Assessment Resources Inc.
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q1540168
|
Artikulu hau psikologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |