Cortinarius pseudosulphureus
Cortinarius pseudosulphureus Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.
Cortinarius pseudosulphureus | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Cortinariaceae |
Generoa | Cortinarius |
Espeziea | Cortinarius pseudosulphureus P.D.Orton, 1960 |
Sinonimoa: Phlegmacium pseudosulphureum, Cortinarius sulphureus.
Deskribapena
aldatuKapela: 5 eta 7 (8) cm bitarteko diametrokoa, ganbil-lautua, ertza beherantz biribildua, gero tolestua; likatsua hezetasunean, zetaduna lehorrean, hori-kromo koloretik oliba antzekora doan kolore eder batekoa, edo marroiz zikinduta diskorantz.
Orriak: Hori-oliba bizi kolorekoak, gero arreak, itsatsiak, estu,
Hanka: 4 eta 7 cm bitarteko garaierakoa eta 1 eta 1,5 cm bitarteko diametrokoa, orrien kolore berdinekoa edo berdexkagoa; erraboil marjinatua; ukitzean oliba antzeko kolorea hartzen du. Gortina horiarekin.
Haragia: Hori bizi kolorekoa edo hori-berdexka, usaingabea eta zapore gozoarekin.
Erreakzio kimikoak: Kapela eta orriak, + álcali: arre ilina; haragia +álcali, gris-oliba antzekoa; haragia + guaiaco, urdina; Haragia + fenol, mantso arre-ardo kolorea.[1]
Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta. Pseudosulphureus epitetoa, Cortinarius sulphureus espeziearen antzekoa delako du.
Jangarritasuna
aldatuEz da jangarria.
Nahasketa arriskua
aldatuErreakzio kimikoei begiratu gabe ez da erraza identifikatzea.
Sasoia eta lekua
aldatuPagoen basoetan eta mistoetan, kare-lurretan.
Banaketa eremua
aldatuFrantzia, Alpeak, Belgika, Herbehereak, Danimarka, Suedia, Austria.[2]
Erreferentziak
aldatu- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 155 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ Cortinarius pseudosulphureus: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.