Medea (antzezlana): berrikuspenen arteko aldeak

''MEDEA: Adiskideok, erabakirik dut nire egitekoa: lehenbailehen nire haurrak hil egingo ditut, lurralde honetatik urrunurrundu nadin, eta nire alferkeria dela-ta eta, beste esku gorriagoek ilhil litzatenditzaten zorian nerenire aurrakhaurrak utz eztitzadanez ditzadan. IIHiI ditezendaitezen bearrezkobeharrezko da erabat: eta noraezeko dandenez ezkerogero, ilhil ere geuk, sortu genitunokgenituenok, ilkohilko ditugu. OtsHots, iantzijantzi iskiloak, biotzbihotz! Zer daladela-taeta luzatzen dugu makur lazgarri taeta noraezekoak egitea? Eup! Ar ezazuHartzazu ene esku gaxogaixo onekhonek ezpata, ar ezazuhartzazu! zoazZoaz biziaren iomugajomuga negargarrianegargarrian barna! etaEta etzaitezez zaitez beldurti izan, ezta etzaitez semeez oroioroit ere, laztanen dituzula-ta eta, sortu dituzula-ta eta. AztuAhantz zaitez egun labur ontanhonetan zure semeezazsemeez -ta- eta negar egin gero. Ain zuzen oiek il ba'zenitza, orobat laztan izango lirake, nerau ordea emakumerik zoritxarrekoen. (Badoa etxe barnera.)''